Taze taze, konuya yetisememis olsam, yine sampanya havasi getirebilecek bir katkida bulunayim.
90´li senelerinde Benzinliklerle ugrasirken, bir Müsteri devamli geliyordu Benzinlige.
Bu Istanbulun eski Söförlerinden, bu Damali Taksilerin Söförlerindendi.
Bizlerle Istanbuldaki hatiralarini devamli paylasir, gülmekten kendimizi tutamazdik.
Söför olarak tabiki Söförlerin arasinda rakibiyet vardi, O zamanlardada.
Bir tanesinde, Damacani hemen hemen doldurmus, tek bir Müsteri daha almasi lazimmis.
Bir bakmiski, bir Köylü ortaliklarda dolasiyor, bir taksiden öbür taksiye yürüyüp, yer ariyor.
Bunu gözüne kestiren Söför hemen Faaliyete gecip, yolculugun nereye oldugunu sordugu gibi, Damacanindan cikip, Köylünün Bavullarini yerlestirmeye basliyor.
Bavullari yerlestirdiginde, Müsterininde binmesini bekleyen Söför bir büyük problemle karsi karsiya kaliyor.
Köylü binmede direniyor.
Söyle köylüyü süzen Söför, problemin nerede oldugunu soruyor.
Problemi bir kac numara büyük düstügü icin, bu Problemin cözümünü düsünmeye basliyor.
Söför Serefi degilmi?, bunu kaybetmek istemiyor.
Ama simdi ilk önce su birkac numara büyük olan problemden bahsedeyim.
Köylü Istanbula gelip, alis verisini tamamladiginda, buradan bir Manda aliyor.
Damacan Müsterilerle dolu, Mandayi nereye sikistiracak.
Hemen Müsteriyi iceriye ittikten sonra, Boynuzlarini tuttugu gibi, kendisi Direksiyona oturup, bir elinle Mandanin Boynuzlarindan tutup yola koyuluyorlar.
Müsteri O zamanlar bile, hiiiic yolda birakilmamistir.
