İş Köpekleri (Aidi)

[@Erhan1907]

Aidi

Güçlü, dayanıklı bir köpektir. Airedale Terrier'e biraz benzer. Meraklı, sinirli, iyi arkadaştır ve eğitime çok yatkındır.


Neler Yapar

Fas dışında çok az bilinir. Çoban, bekçi, muhafız, çakal avcısı olarak kullanılır. Zehirli yılanların varlığını sezme yeteneği vardır. Tüyleri kalındır ve boynunda onu gündüzleri güçlü ve kavurucu güneş ışıklarından, geceleri ise şiddetli ayazdan koruyan bir yelesi vardır.
Özellikle kabileler ve avcılar için iyi bir köpektir.


Kökeni

Kökeni tam olarak bilinmiyor. Muhtemelen Fas Sahrası'nın bazı bölgelerinde ortaya çıktı ve yetenekleri sayesinde varlığını günümüze kadar bozulmadan sürdürebildi.

[@Erhan1907]

Akita İnu

Eğer yeterince egsersiz yaptırılabiliyorsa apartmanda yaşayabilir. Evin içinde de aktif olabilmesine rağmen onun için en iyisi geniş arazili bir yuvadır.

Güçlü, sağlam, vücudu orantılı, görünüşü çarpıcı bir köpektir. Zaman zaman hırçın olmakla birlikte uysal, dikkatli, duygulu, zeki ve cesurdur.

Kalın ve kısa tüylerini, tel bir fırça ile sık sık temizlemek gerekir. Çok mecbur kalınmadıkça yıkanılmamalıdır. Çünkü yıkamak üzerinde bulunan su geçirmez tabakaya zarar verir. Yılda 2 kez yoğun olarak tüy değiştirirler.


Neler Yapar?

Akita sakin fakat bazen başına buyruktur. Ailesine karşı dikkatli ve sevecendir. Akıllı, cesur ve gözüpektir. Yavru iken zor eğitim alabileceği için bu konuda inatçı olunmalıdır.

Akita birinci sınıf bir koruma köpeğidir. Japon anneler çocuklarını ve ailelerini rahatlıkla ona emanet etmektedirler. Akita'lar arkadaşlık açısından son derece güvenilir olmalarına rağmen diğer köpek ve hayvanlara karşı tahammülsüzlerdir. Bu yüzden başka hayvanların bulunduğu ortamlarda asla serbest bırakılmamalı ve tasmasız dolaştırılmamalıdırlar.

Diğer kedi-köpeğe ve çocuklara karşı çok dikkatli ve çekingendir. Bununla beraber kendi ailesindeki çocuklara toleranslı, daima iyidir ve diğer çocukların aileye karışmasına oyun oynamasına izin vermek istemez. Bu durumda şakalaşılırsa ısırabilir.

Çocuklar sevecenliği bu köpekle öğrenebilir. Yemek konusunda bazen vahşileşebilmektedir. Fakat yavru iken verilecek eğitimle bunun önüne geçilebilir. İtaat eğitimi sırasında çabuk sıkılabilecekleri için bu konuda biraz ısrarcı olmak gereklidir. Akita her zaman ailesi ile birlikte olmak ister. İlginç bir ses tonu olmasına rağmen pek fazla havlamaz.

Akita İnu, yüzyıllarca dövüş köpeği olarak kullanılmıştır. Bu nedenle soyu neredeyse tükenmeye yüz tutmuştur. Ancak, bu ulusal hazinenin yok olmasını istemeyen Japon hükümeti, bu köpeğin kanlı gösterilerde kullanılmasını yasaklamıştır. Büyük avlarda da kullanılmış bir köpektir.

Günümüzde mülk ve kişisel güvenlikle beraber, Amerika Birleşik Devletleri'nde ve Avrupa'da insana eşlik eden köpek olarak da kullanılmaktadır.


Tarihçesi

Akita, Japonya'nın Honshu adasının Akita bölgesinden köken almaktadır. Yüzyıllar boyu değişmeden korunabilmiştir. Bugün Japonya nın saygıdeğer naturel abidesi gibi görülmektedir. İlk başlarda Japon imparatorunun koruma köpeği olarak kullanılmış, sonrasında dövüş, geyik ve ayı avı, kızak köpeği, polis ve askeri iş köpeği olarak kullanılmıştır.

Akita çok iyi bir av yeteneğine sahiptir. Hatta yoğun kar altında bile av yapabilmektedir. Su kuşlarını takip edip sudan çıkarma konusunda çok iyidir. Bu köpeğin küçük heykelcikleri sağlığın da sembolü sayılmaktadır. Hasta olanlara bir an önce sağlıklarına kavuşmaları amacıyla hediye olarak verilmekte ve gönderilmektedir. II. dünya savaşı sırasında ilk olarak Amerika'ya götürülmüş ve oradan bütün dünyaya yayılmıştır.

[@Erhan1907]

Appenzell Dağ Köpeği

Kaslı, ama iri değildir. Şamatacı, dışa dönük bir köpektir. Alımlı ve duygulu bir köpektir, fakat açık arazilerde özgür olmayı sever ve ev içi hayata uyum sağlayamaz.

Neler Yapar?

Başarılı bir çoban köpeğidir. Dağlarda yorgunluğa ve açlığa dayanabilir. Küçük arabalara koşulabilir ve vadilerden geçerek taşradaki tüccarlara süt ve peynir taşımakta kullanılır. Boş durmayı sevmez. Çobanlık yapmadığı zamanlarda efendisinin mülkünü korur.

Kökeni

Bu köpeğin kökeni hakkında iki ayrı teori vardır. Birine göre yerli bir cinstir ve tarihi Bronz Çağı'na kadar uzanır. Diğerine göre, Romalılar tarafından İsviçre'ye getirilen Molossus'tan türetilmiştir.

[@Erhan1907]

Ainu

Bu köpekler apartman yaşamı için tavsiye edilmez. Bahçeli evler için ideal köpeklerdir. Sık ve iki tabakalı olan tüyleri onları sıcak tuttuğu için açık alanda yaşabilirler.

Bu ırkın vucut olarak formda kalabilmesi için düzenli olarak egzersiz yapması gerekir. Sert, düz ve iki tabakalı olan tüylerinin düzenli olarak fırçalanması ve ölü tüylerinin alınarak düzeltilmesi gerekir.


Neler Yapar?

Ainular tüm köpek ırkları arasında beğenilen bir karaktere sahiptir. Korkusuz, azimli bir avcı, iyi bir bekçi, aynı zamanda sadık ve iyi huyludur. Bu ırk, geçmiş zamanlarda kızaklarla seyahat edilirken kullanılmış olan av köpekleridir. Bu nedenle tehlikelerden korunmak için eğitilmişlerdir.

Büyük avlarda (özellikle ayı avı), mülkün korunmasında ve askeri hizmetlerde daima kendisini göstermiştir

Akıllı ve kolay öğrenebilen köpeklerdir. Av sırasında göründüğünden çok daha fazla cesur ve hücum etmeye istekli bir karakteri vardır. Bununla birlikte nazik, itaatkar ve ev yaşamını seven bir yapıdadır.

Bu köpekler doğuştan gelen bir yön duygusuna sahiptirler. Bu nedenle büyük mesafeler bile olsa sahiplerine kolayca geri dönerler. Diğer köpeklere karşı agresif ve dikbaşlıdır. Bu ırk, evcil yaşamla avcılık rolünü çok güzel bir şekilde birleştirir. Bu ırkın köpekleri, sahibinin izni olmadan diğer hayvanların yanına gitmez.

Erken yaşta, yavru dönemlerinden itibaren birlikte büyürse, çocuklarla iyi anlaşır.


Kökeni

Japanese Spitz ile birlikte 3000 bin yıl önce Japonya'ya geldikleri için önceleri Spitz cinsinden olduğu düşünülürdü. Ancak farklı ırktan olduğu anlaşılan ve kökenleri tam olarak bilinmeyen bu ırk daha sonra Ainu dog olarak adlandırılmıştır.

Genellikle kırsal alanlarda yaşamış olan, ancak insanlarla yaşamaya alışkın olan bu ırk, zamanla Japon insanlarının yoğun olarak yaşamaya başladığı Hokkaido adasında yaygın olarak görülmüş ve yöre halkı tarafından kısa sürede benimsenmiş ve Hokkaido Dog, Hokkaidoken, Hokkaïdo, Ainu-Ken, Ainu Inu olarak adlandırılmıştır. Ancak hala yaygın olarak ve FCI tarafından da Ainu Dog ırkı olarak bilinmektedir.

Muhtemelen Japonya'nın bilinen en eski köpek ırklarındandır. Mesafe olarak uzak olmalarına rağmen Chow Chow ve Shar Pei ile karakter olarak benzerlik gösterirler. Bu ırk FCI, NKC, CKC, APRI gibi kuruluşlar tarafından tanınmıştır.

[@Erhan1907]

Alaskan Malamute

Alaskan Malamute, apartman hayatı için uygun değildir. Aktif bir ırk olması nedeni ile en azından büyükçe bir bahçeye gereksinimi vardır. Eğer bahçeli bir evde oturuyor ve Malamutu bahçe sınırları içinde tutmak istiyorsanız, yüksek bir çit oluşturmalı ve çitin tabanını toprağa derine gömmelisiniz. Çünkü Malamutların kazma içgüdüleri kuvvetlidir ve kolayca çit altından dışarı doğru kendine yol yapabilir.

Alaskan Malamutlar kendilerine ait olduğuna inandıkları topraklarda gezinmeyi severler. Kürk yapısı sayesinde dondurucu soğuklara karşı dayanıklıdır, fakat sıcak havalarda serin tutulmaları gerekir. Sıcak iklimlerde zarar görmemeleri için daima korunaklı koyu gölge bir alan ve içecek soğuk su bulundurulmasına özen gösterilmelidir.

Alaskan Malamute sağdam gövdeli, ağır bir köpektir. Başı büyük ve görünüşü mağrurdur. Son derece sadık, zeki, tatlı, efendisine karşı çok duyguludur. Aynı zamanda saldırgan bir savaşçıdır. Dikkatli davranılması ve disiplinli bir şekilde eğitilmesi gerekir. Havlamayan, temiz ve kokusuz bir köpektir.

Alaskan Malamutun kürk yapısı sık ve kabadır. Haftada 2 kez fırçalanması gerekir. Irk özelliği olarak oldukça ağır şekilde tüy dökülmesi gözlenir. Yılda iki kez alt tüy tabakasını değiştirir. Bu dönemde alt tabakadaki tüyler tutam tutam bırakılır. Malamutların hiç yıkanmaması tavsiye edilir, çünkü kirlenen tüyler düzenli olarak döküldüğünden banyo gereksinimi olmaz. İhtiyaç halinde kuru şampuan önerilir.

Neler Yapar?

Alaskan Malamutlar olağanüstü sadık ve zeki, sahibiyle çok iyi iletişim kuran köpeklerdir. Çocuklarla, birlikte oynamalarının güvenli olduğu yaştan itibaren çok iyi iletişim kurar. Yavrular büyüdükçe, olgun ve ağırbaşlı ergin Alaskan Malamute ortaya çıkar. Oldukça arkadaş canlısı oldukları için bekçilik yapamazlar.

Malamute, yeterince ilgi gördüğü takdirde bahçede beslenebilir, fakat evde ailesiyle birlikte yaşamaktan da hoşnut olacaktır. Yeterince ilgi ve dikkat gösterilmediği takdirde ise, bu ırkta tahribat eğilimi gözlenebilir.

Malamutlar açık hava aktivitelerini çok severler, ve yeterince teşvik edilirse itaat konusunda başarılı olabilirler. Her ne kadar resmi itaat eğitimine uygun bir ırk olmasa da, sahibini memnun etmekten hoşlanan malamut, yeterince uysal ve itaatkar olmayı öğrenebilir. Erkekler çok dominant olabilir.

Diğer köpeklerle karşılaştırıldığında, Malamutlar sessiz ve sakin sayılabilir, ancak uluma ve kazma içgüdüleri vardır. Ayrıca, meraklı bir yaradılışı olan Alaskan Malamute, yabancı bir hayvanla ilk kez karşılaştığında mutlaka gözetim altında olmalıdır. Diğer köpeklerle, özellikle aynı ırk ve cinsiyette olduklarında kavga olasılığı yüksektir.

Malamut, sıkı bir şekilde idare edilmeli ve eğitilmelidir. Uygun bir şekilde sosyalleşmesi, diğer insanlarla ve hayvanlarla kontrollü bir şekilde bir araya gelmesi önerilir. İtaat eğitimi alması tavsiye edilir.

Alaskan Malamute, bir kızak köpeğidir. Alaskan Malamute sürüleri, kutuplarda yapılan pek çok keşif gezisinde kullanılmıştır. Sağlam, yön duygusuna sahip, mükemmel koku alma yeteneğine sahip olan köpeklerdir.

Jack London ve Rudyard Kipling'in öykülerinde unutulmaz bir kahraman olarak yer almıştır. Son yıllarda aile köpeği olma özelliği kazanmış ve bu rolü oynayabilecek kadar da uygar ve iyi huylu olduğunu kanıtlamıştır.

Tarihçesi

Alaskan Malamute, kökeni kutup kurtlarından gelen kuzey ırkı bir köpektir. İsmini 2000- 3000 yıl önceleri bu köpek ırkını beslemiş ve yetiştirmiş bir Alaska kabilesi olan Mahlemuit'lerden almıştır.

Mahlemuit'ler taşımacılıkta sadece köpekleri kullanmış oldukları için köpeklerine oldukça değer vermişlerdir. Malamutlar kabilenin kızaklarını ve yüklerini çekmekte kullanılmışlardır. Daha sonraları ise, Amiral Byrd'ın Kuzey Kutbuna yaptığı keşif yolculuğunda kullanılmışlardır.

[@Erhan1907]

Avusturyalı Pinscher

Gövdesi biraz alçak, sağlam yapılı ve orta büyüklükte bir köpektir. Cesur, inatçı ve uyanıktır. Havlar ve refleksleri hızlıdır. Görünüşü güzel bir köpektir.

Neler Yapar?

Bekçi köpeği olarak dikkat çeker. En ufak bir kuşkuda harekete geçmeye hazırdır. Kötülük yapabilecek kişilere karşı kararlılıkla saldırır ve bütün gece boyunca uyanıklılığını sürdürür.

Arazide bir terriere özgü nitelikleri sergiler. Toprağı kazarak hayvan inlerine ulaşabilir; tilki ve tavşanlara karşı amansızdır. Canlılığı ve açık arazileri tercih etmesi nedeniyle, kentlerden ziyade kırlara ve açık arazilere uyum sağlar.


Kökeni

Kökeni tam olarak bilinmiyor. 1700 yıllarında bu köpeğe çok benzeyen bir köpek, köpek ressamları tarafından çizilmiştir. Avusturyalı çiftçiler tarafından sürü ve ev korumasında kullanılmış olabilir.

[@Erhan1907]

Bandogge Mastiff

Amerikan Mastif kendine güvenen akıllı ve uysal bir köpektir. Dövüş köpekleri olarak yetiştirilmeseler de genel olarak agresif köpeklerdir ve bu yüzden ilk kez köpek alacak kişiler için iyi bir seçim değildir.

Amerika'nın doğu yakasındaki bazı insanlar hala bu köpekleri dövüş köpekleri olarak kullanırlar. Koruma köpekleri olarak bütünüyle mükemmel köpeklerdir. Çok yumuşak başlıdırlar, söz dinlerler. Onların koruma görevindeki tek olumsuz huyları havlamamalarıdır.

Mastif'e bir apartman dairesinde yeterince egzersiz yaptırıldığı sürece rahatça yaşayabilir. İç mekanlarda dışarıya oranla daha az hareketlidirler, onlar için küçük bir bahçe yeterlidir. Bu ırk sahibiyle birlikte olmayı sever ve köpek kulübesinde yaşamaktan hoşlanmaz. Amerikan Mastif'i çok egzersize ihtiyaç duyar.

Lastik bir fırçayla ölü tüylerinin üstünden alınması gerekir. Çoğu köpek gibi yılda 2 kez tüy döker.


Neler Yapar?

Mastif, kedi ve diğer cins köpekler gibi hayvanlarla birlikte büyütülürse onlarla iyi anlaşabilir, ama daha önceden kaynaşmamış olduğu hayvanlara agresif olabilir. Kendine güvenen ve iyi söz dinleyen bu köpekler çocuklarla mükemmel anlaşırlar. Onlar hem mükemmel bir aile bireyi hem de hırsızların korkulu rüyası olurlar. Mastif'ler için "sessiz barışçı" sözü boşuna değildir. Sürekli ağzından salya akması belkide bu ırk için söylenebilecek tek olumsuz sözdür.

Genlerinde dövüşçülük olduğu için bu ırktan köpekler genellikle uyarmak amaçlı havlamazlar. Amerikan Mastif ilgiyi çok seven bir ırktır. Çok sadıktırlar ve yalnız bırakılmayı sevmezler. İlgilenilmekten çok hoşlanırlar ve onlara verdiğiniz her şeyi memnuniyetle kabul ederler. Sahiplerinin yanında olmayı tercih ederler ve onları memnun edip korumak için yaşarlar. Ailelerini severler ve bölgelerini korurlar.

Tarihçesi

Amerikan Mastif safkan bir ırk değildir. Ataları Amerikan Pit Bull Terrier ve Napolitan Mastiff'tir. Mastifleri nesillerdir başka köpek cinsleriyle karıştırmadan başarıyla üreten bazı köpek çiftlikleri vardır ve bunlar homojen bir tür elde etmişlerdir.

Mastif üretmek için en çok kullanılan yöntem iyi bir erkek Amerikan PittBull Terrier ile büyük ve güçlü bir Neapolitan Mastiff dişisini çiftleştirmektir. Mastif üretmede kullanılan başka bir yaygın yöntem ise İngiliz Mastiff ile Amerikan Pit Bull Terrier'yi çiftleştirmektir. Benzer bir kırma ise PitBull Terrier ile Bullmastiff kırmasıdır, ama bu kırma Mastif'den çok PittBull Mastiff'tir.

[@Erhan1907]

Boxer

Boxer "en güzel çirkin köpek" olarak da tanımlanmıştır. Çok iyi huylu ve sadık bir köpektir. Kin duymaz, çocuklarla arası iyidir. Kolay eğitilir.

Boxer uzun ömürlü bir köpek değildir. Genellikle 10 yaşına kadar yaşayamaz. Romatizmaya yakalanabilir. Bu nedenle yağmurlu havalarda yürüyüşe çıkarılmamalıdır. Dişleri sık sık veteriner bakımı gerektirir.

Neler Yapar?

Boxer polis faaliyetlerinde, ayrıca bekçi köpeği, muhafız ve körler için rehber olarak kullanılır. Daha önemlisi sevimli ve canlı bir arkadaş olarak büyük değer taşır.

Hoşgörülü, oyuncu bir köpektir. Ancak yabancılara karşı kuşkucudur. Egzersizden hoşlanır, sık sık uzun yürüyüşlere çıkarılmalıdır.

Kökeni

Resmi, ilk kez bir Flaman dokumasında yer almıştır. Fakat, bu sanatçının hayal gücünden de kaynaklanmış olabilir, çünkü boxer cinsi o dönemler henüz mevcut değildi. Bu cins 1850'de Münih'de Bullenbeisser Mastiff'i ile Bulldog'un çiftleştirilmesiyle geliştirildi. Bu cinslerin ilki, ayı avında kullanıldı; ikincisiyse, boğalarla dövüşmek için. Atalarının vahşi içgüdülerinin bu geçmişten kaynaklandığı düşünülmektedir.

Bununla birlikte zeki köpek yetiştiriciler, hayvanın vahşi özelliklerini bir ölçüde gidermiş, köpeğin görünüşünü biraz yumuşatmışlardır. Bu cinsin vücut hatlarının ve karakterinin mükemmelliği, 1896'da tamamlanmış ve aynı yıl ilk boxer klubü kurulmuştur.

Boxer cinsi köpekler temel kökenleri ve karakteristik özellikleri aşağı yukarı aynı olmakla beraber kendi içlerinde birkaç cinse ayrılırlar. Bu farklılık en belirgin olarak tüy renklerinden gözlenebilir.

Çizgili Boxer, temel rengi, Boxer'inkiyle aynıdır. Ancak, kaburgaları boyunca bütün vücudunu çevreleyen çizgileri vardır. Kişiliği ve diğer özellikleri aynıdır.

Kumral Boxer, Boxer ve Çizgili Boxer'in kırmasını elde etme çabalarından doğmuştur. Yüzündeki siyah maske sadece burnunu örtmelidir, yoksa korkutucu bir görünüm verir. Kişiliği ve diğer özellikleri aynıdır.

[@Erhan1907]

Bullmastiff

Yapısı güçlü, ama hantal olmayan bir köpektir. Neşeli, korkusuz, dengeli, itaatkar ve duyguludur. Ancak bu köpek enerjik bir efendinin emrinde olmalıdır.

Bullmastiff, yeterince egzersiz imkanı sağlandığında apartmanda da yaşayabilir. Ev içinde çok hareketli değildir ve küçük bir bahçe de ihtiyaçlarını karşılayabilir. Isı aşırılıklarına karşı hassastır.

Bu köpekler tembel olabileceklerinden düzenli egzersiz onları zinde tutacaktır. Kilo alma eğilimindedirler.

Kısa ve sert tüylerinin bakımı sadece haftalık fırçalama gerektirir. Büyük gövdesini taşıdığından tırnaklar düzenli kontrol edilmeli ve kısa tutulmalıdır.

Neler Yapar?

Bullmastiff zaman zaman inatçı olsa da iyi huylu ancak dikkatli bir bekçidir. Kışkırtılmadığı sürece sakin, korkusuz ve koruyucudur. Nedensiz saldırmasa da davetsiz misafiri yere yıkar ve onu zarar vermeden orda tutar. Aynı zamanda çocuklara karşı töleranslıdır.

Bu köpekler insan sevgisine gereksinim duyar. Bullmastiff aşırı derecede güçlü bir köpektir ve onun için disiplinli ve güçlü bir sahip idealdir. Güvenlik açısından sıkı bir itaat eğitimi şarttır. En azından tasmayı çekmeden yürümesi öğretilmelidir. İnsanlar ve diğer köpeklerle çok iyi sosyalleştirildiğinden emin olunmalıdır.

Bullmastiff diğer köpeklere karşı saldırgan ve insanlara karşı mesafelidir. Yavruyken birlikte büyütülürse diğer ev hayvanları ile arası iyidir. Bullmastiff, Mastiff'den daha agresif bir ırktır. Horlama ve salya akıtma eğilimi olabilir. Yavrular erişkin oluncaya kadar biraz sakardır.

Bu köpekler ses tonuna karşı çok duyarlıdır. Zor bir ırk değildir ancak disiplinli bir sahibe ihtiyaç duyar. Bullmastiff asla bir yere kapatılmamalıdır.

Tarihçesi

Bu ırk 19. yüzyılda Mastiff ile Bulldog melezlenerek elde edilmiştir. Bullmastiff büyük toprak sahiplerinin arazisindeki kaçak avcıları izlemek, bulmak ve zaptetmek amacıyla üretilmiştir. Sert ve tehdit edici olan bu köpeklere kaçak avcıları yakaladıklarında ısırmamaları öğretilirdi.

Bekçilerin bu köpeklere ihtiyaçları azaldıkça gece kamuflajına yardımcı olan koyu kaplan deseni rengin yerine sarımsı açık kahve olanlar popüler olmaya başladı.

Av sırasında koruyucu, ordu ve polis görevlerinde yardımcı ve Güney Afrika elmas şirketlerinde bekçi köpekliği yapmıştır. Günümüzün Bullmastiff'i güvenilir bir aile köpeği ve koruyucusudur. Avcı ve muhafız olarak çok değerlidir, ordu ve polis faaliyetlerinde yardımcı olur.

[@Erhan1907]

Bernese Dağ Köpeği

Güçlü ve kaslıdır. Enerjik, dikkatli ve acelecidir. Isırmaz. Bir kişiye (efendisine) duygusal larak bağlanır ve yabancılara karşı kuşkucudur.

Neler Yapar?

Eski Romalılar Bernese dağ köpeklerini savaş köpekleri olarak kullanır ve demir yakalar takarak onları savaşa sürerlerdi. Bu cins özellikle İsviçre'nin dağlık bölgelerinde mükemmel sürü köpekleri haline geldiler.

Yorulmak bilmez ve genellikle dinlenmeye ihtiyaç duymaz. En soğuk havalara karşı dirençlidir ve bir ahırı ya da evi mükemmel biçimde korur. Eğitime yatkın olduğu için polis köpeği olarak da kullanılmıştır.

Zeki, sadık ve güzel bir köpektir. Çoşkulu köpekserverler tarafından insana eşlik eden bir cins olarak da geliştirilmiştir.

Bu cins, sıcak iklimlere uygun değildir.

Kökeni

İsviçre'ye antik dönemde Romalı askerler tarafından geliştirilmiştir.