Gülümsün Özel Sayfası

[@Gülümsün]

Bu akşam yeni ayın güzelliği yansısın ruhlarımıza.
Tıkanmışlığa dair ne varsa teşekkür et hayatında.
Yaşadıklarının sorumluluğunu alıver.
Geçmişe bak mesela.
Nelere izin verdiğine...
Nelere göz yumduğuna…
Ve hangi sonuçlarla karşılaştığına...
Hepsinin bir bir sorumluluğunu al.
Kendini EGOSUZ bilenlerden ol hep.
Kötüysen, nefsinden özür dile!
İyiysen, aşırı mütevazılığından özür dile!
Ve asla kendini suçlama.
Her rol arkadaşına teşekkür et mesela bu gece...
Yaşatılan her bir öğretiden öğrenmiş olduğunu dile.
Hiçbir tekrara da artık yer verme!
Geçmiş geçmişte kaldı.
Herkes kendi nefsinin sınavını bir güzel veriyor bu yaşamda.
Bu dünyayı da bu yüzden seçtin zaten.
Rahat, sakin ve dingin ol.
İzin ver, ruhun gelişsin.
Evine bak bu akşam.
Tıkanmış lavaboları aç.
Biriktirdiğin geçmişin tozunu al.
Ölmeye yüz tutmuş o çiçekleri lütfen artık at.
Evin çıfıt çarşısı değil...
Onu da bir rahatlat.
Güzel tütsüler, kaya tuzu, gece yakılacak mumlar çok iyi gelir bu gece.
Sana da yuvana da...
Yenibahar kaynat.
Çok güzel duaların olsun hem bu gece.
Şükret ve dua et başkaları için de.
Yeni ay yeniler, yenilikler getirir.
Sen sadece yeniyi düşün.
Olacağını bil çünkü OLur.
Duaların güzel koksun bu akşam.
Ve evin de...
Sen hep dile.
Vakti gelince de olsun.
En hayırlı, en güzel hâliyle...
Yeni bir iş haberi duy inşallah.
Bir bebek doğsun.
Sürpriz iyi haberler kapını çalsın.
Biri sana iyilik yapsın.
Güzel sürprizlere boğul mesela.
Hoş geldin yeni ay.
Geçmişe teşekkür, geleceğe şükürle bakmanın rahatlığıyla…
Öyle olsun.

[@Gülümsün]

Babaannem derdi ki:
"Gidenin boşluğu yoksa
hoşluğu da yokmuştur...
Gönül sadece açlığını bastırmak için
onda bir şey bulmuştur...
Herkes kendi yolunun yolcusu kızım...
Yoldaş sandığın,
sadece ineceği durağa kadar
sana yaren olmuştur...
Geliş de uğurdur, gidiş de kimi zaman...
Hoş gelene hoş bak,
hoş gideni hoş uğurla...
Boş gelene hiç bakma,
boş gideni kafana takma...
Gönül han...
Kimi gelir, kimi gider...
Hiç kimse kalıcı değil,
herkes kendi bildiğini eder...
Kalabalıkta yüreğinin sesini duyamazsın...
Bırak giden gitmek istediği yere varsın...
Ne gönül koy, ne gönlünü oy...
İnsan önce kendiyle yürümeyi bilmeli kızım...
Sen kimseyle değil,
önce kendinle yürümeyi bil...
Sonra, elleme kader kendi dümbeleğini çalsın...

[@Gülümsün]

Dünkü ben değilim bugün.
Üzerinden çok sular aktı halimin.
Bazen hal mi kaldı ki diye sorardım kendime..

Bazen de pembe bulutlarda uçarken iyi ki varım yahu hayat ne güzel derdim.
Sonradan fark ediliyor işte.

10 sene önceki ben değilim mesela bugün.
Ömrüm varsa bugünkü ben de olmayacağım bir 10 sene sonra.

Değişiyor İNSAN dönüşüyor
İnsan hep insandan öğreniyor..
İnsan hep insandan üzülüyor.
Kah gülmeyi kah ağlamayı...
Güvenmeyi güvenmemeyi ...

İnsan hep insanla sınav veriyor.
İyi ki yaşamışım dediklerim kadar keşke tanımasaymışım dediklerim de çok olmuştur elbet.

Ama işte.....

O tanımak istemediklerinle hep yoğrulup büyüyor İNSAN.

İyi günler ödül oysa ki tekamül daima acılardan.
Madem ki uğramışız bu dünyaya
O halde dersi hep fark edip yaşananlardan..

Ve kimsenin üzüntüsünde zerre payım olmadan!

Vicdanla, sevgiyle, HAK ile,
Kendi yolumda, kendi ışığımda yola devam!

Bu BENi, kalbimi ve güneşimi seviyorum güzel İNSAN...

Peki ya sen? Seviyor musun şu anki SENi ve kalbini?

[@Gülümsün]

“Yaşamak...
Göğe bakmak hürriyeti,
Çiçek koparmak keyfi,
Kedileri, köpekleri okşamak saadeti...
Yürümek, durmak, etrafa bakmak,
kendi kendine söylenmek,
taşın sertliğini, yaprağın yumuşaklığını,
bulutların beyazlığını idrak etmek..
Hele nefes almak, şöyle göğsünü şişirerek bol bir nefes almak..
Ya güneş, ya yağmur, ya kar…
Kardeşim, yaşamak başlı başına harikulade bir hadisedir...”


Cahit Sıtkı Tarancı

[@Gülümsün]

Misafirsin bu hanede ey gönül
Umduğunla değil bulduğunla gül
Hane sahibi ne derse o olur
Ne sitem eyle ne üzül


Mevlana

[@Canan]

Misafirsin bu hanede ey gönül
Umduğunla değil bulduğunla gül...

Anlamı çok güzel.

Teşekkürler Gülümsün.

[@Gülümsün]

Yaş aldıkça başka yaşarsın hayatı....
Sabah uyandığında, gökyüzü bulutlarla kaplı,
Hava soğuk olsa da içim karardı demezsin.
Her şeyin yerli yerinde yaratıldığını kabul edersin...
Yaşamın kıymetini iyi anlar ve hikayeni seversin
Yağmurda toprak kokusuna, bulutların gölgesine, karanlığın kusurları saklayan tevazu ve hoşgörüsüne şükredersin...
Yalnız kalsan da yalnız olmadığını bilirsin.
Yaş aldıkça, aynaya bakmaya daha cesur olursun.
Varlığına şefkatli ve ruhuna iyi davranarak yaşarsın.
İçtiğin suyun, yediğin yemeğin, nefes almanın kıymetini bilirsin...
Yaş aldıkça daha iyi anlarsın, anlayamadığın her şeyin değerini...

[@Gülümsün]

Yılları sayarsak ne çabuk geçiyor ve ne kadar kısa ömür.
Ancak anlar, güzel anlar uzattıkça uzatır yaşamı.
Ve her şey de anlık değil midir?
Şu kısacık hayatta taşımakta güçlük çektiğimiz meseleler yüklüyoruz omuzlarımıza.
Her gün birileri, bir şeyler ekliyorlar üzerlerine.
Kendimize dahi vakit kalmıyor çoğu zaman.
İşte bu yüzden anın kıymetini bilmeli insan.
Bak ne çabuk gece oldu...

[@Gülümsün]

Ben seni ne zaman özlesem,

Ruhum ayrılır içimden.
Bulur seni nerdeysen.
Camına konar.
Sen kuş sanırsın...

[@Gülümsün]

Uzakta bir şehirdeyim,
yüreğimi sana bıraktım.
Uzakta bir sevdadayım,
umutlarımı sana bıraktım.
Yalnızlığı alıp koynuma,
gülüşlerimi sana bıraktım.
Sebebim sensin unutma, ben aklımı sende bıraktım.