06.07.2014, 02:32
|
#1
|
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
|
Mercan Avı ve Teknikleri
Mercan Avı ve Teknikleri
Sparidae familyasındandır. Sularımızda fangri (pagrus), tranca (pchrenbergii), asıl mercan (pagellus), mandagöz mercan (p.bogaraveo), kırma mercan (p.erythrinus), lekeli mercan (p.mormyrus) adlarıyla anılan türleri vardır. 15-20 kilo ağırlığında olanlarına rastlanır. Ilıman ve sıcak denizlerde yaşarlar. Küçüklerine litrinos, yavrularına da mangır denir. Akdeniz, Ege Denizi ve Marmara’da çok bulunur.
Şöhreti olta avcılığından başka, etinin lezzetinden ve ayrıca şeklinin ve renginin güzelliğinden ileri gelir.
Vücudu elips biçimindedir. Ancak sırt tarafı yüksektir. Başı büyüktür. Burun kısmı biraz uzamıştır. Gözleri normal iriliktedir. Ağzı vücuduna göre büyük sayılmaz. Buna karşın çeneleri çok kuvvetlidir. Çenelerinin önünde koni şeklinde sivri, arka tarafında azı dişleri bulunur. Bu sayede kabuklu sınıfından olan çağanoz, küçük boyda ıstakoz ve böcekleri kolayca kırıp yiyebilir.
Sırt yüzgeci bir tane olup, ense kökünden kuyruğuna yakın uzanır. Bu yüzgecin ön tarafı dikenlidir. Kuyruk yüzgeci çok gelişmiş olduğundan kolayca manevra yeteneği sağlar. Göğüs yüzgeci kıç yüzgecinin oynak noktasına kadar ulaşır. Kıç yüzgeci de anüsünden kuyruğuna kadar biraz aralıklı devam eder. Sadece karın yüzgeci küçüktür. Yan çizgi sırtına paralel olarak kuyruğa kadar iner. Yüzme kesesi vardır.
Vücudu kalın pullarla örtülüdür. Derisine iyice yerleşmiştir. Renkleri koyu ve parlak pembe, çeşitli renklerin birleşimiyle yanar dönerdir. Karnı beyazdır. Üreme mevsimi ilkbahar ortalarından Ağustos sonuna kadardır. Mercanların hemen hemen bütün türleri erdişidir.
Yaşama yeri olarak denizlerin dibi taşlık, mağaralık yerleri seçmişlerdir. Kışın derin sularda aynı şartları taşıyan bölgelere çekilirler. Başlıca gıdaları sardalya, kolyoz, mürekkepbalığı, çağanoz, karides ve hamsidir. Diğer küçük balıklara da saldırır.
Olta İle Avcılık : Mercan balıkları iriliklerine göre çeşitli köstekli veya zokalı olta takımlarıyla avlanır. Büyük boydakiler dipte mağaralık, taşlık, gemi leşleri gibi yerlerde bulunur. Buralarda genellikle mehtaplı gecelerde daha iyi av verirler. Bazı taşlarda gündüzleri de avcılık yapılır. Küçük boydakiler ise gündüzleri yine taşlık, kırmalık yerlerde tutulur.
14-15 numara düz iğnelere 0.35-0.40 numara 10-20 santim köstek takılır(3-4 adet). Köstekler 20-25 santim ara ile 0.50-0.60 numara misina ara bedene bağlanır. Ara beden alt ucuna kasa yapılarak 100-200 gram iskandil kurşunu takılır. Ara beden üst ucuna düz fırdöndü eklenerek 0.50-0.60 olta bedenine bağlanır. Ayrıca iskandil ucuna ek bir hırsız iğnede bağlanabilmektedir. Hazırlanan olta iğneleri hamsi, gümüş, sardalya, karides, sübye, kalamar, mamun ve sülünez ile yemlenir. Mevki belirleme işlemine balıkçı lisanında kerteriz denir. Genellikle eski av tecrübelerinden yararlanarak veya radar kullanılarak dip yapısı taşlı yerler tespit edilir ve bu mevkilere olta uzatılır. Olta dibe vardığında boşu alınır ve beklenir. Balık yakalanınca olta çekilerek balık tekneye alınır.
__________________
İsmail ESENCAN
ESKİŞEHİR 06.01.1969
|
|
|