Aydın İlinin İlçeleri, Tarihi ve Gezilecek Yerleri

[@KaLiNKa]

Aydın İlinin İlçeleri Tarihi ve Gezilecek Yerleri

Aydın, Türkiye'nin bir ili ve en kalabalık yirminci şehri. 2015 itibarıyla 1.053.506 nüfusa sahiptir. Ege Bölgesi'nde yer alan, turizm ve tarım açısından en gelişmiş illerdendir. Ege Denizi'ne kıyısı vardır. Didim ve Kuşadası gibi Türkiye'nin iki önemli turizm merkeziyle turizm potansiyeli yüksek bir ildir. Plaka kodu 09'dur. Aydın, Türkiye'nin ilk demiryolu kurulan şehridir. Aydın'da çok sayıda tarihî eser bulunur. Türkiye'nin en uzun ikinci tüneli buradadır. Nüfus bakımından Ege Bölgesi'nin İzmir ve Manisa'dan sonraki 3. büyük ilidir. İlde 17 ilçe bulunur.

Aydının eski isimleri Tralleis ve Güzelhisar olup 14. yüzyılda Anadolu Beylikleri döneminde kurulan Aydınoğulları beyliği döneminde ismi Aydın olarak değişmiştir. Herodot Aydın ili ile ilgili “Bizim yeryüzünde bildiğimiz en güzel gökyüzünün altı ve en güzel iklimin bulunduğu yer” demiştir. Evliya Çelebi ise “Dağlarından yağ, ovalarından bal akar.” demiştir.

Aydın'ın Tarihi

Aydın; çeşitli uygarlıklara ev sahipliği yapmış, Antik Çağda Afrodisias, Milet, Didyma, Nysa, Priene, Magnesia gibi önde gelen kentlerdir. Bugünkü Aydın, Tralles Kenti ile birlikte MÖ 2500 yılında Hititler zamanında gelişmiş, 8. yüzyılda Lydia zamanında da en parlak çağını yaşamıştır. Selçuklularla birlikte Türk uygarlığının kültür varlığı ve eserleriyle donatılmıştır. Aydınoğulları zamanında şehrin adı Aydın Güzelhisarı olmuş, daha sonra Aydın adını almıştır. 1811’de İzmir, Saruhan (Manisa), Menteşe (Muğla), Antalya, Isparta sancaklarını kapsayan eyaletin merkezi oldu. Kurtuluş Savaşından sonra 1923 yılında Aydın müstakil vilayet olmuştur.

1987 yılında çıkarılan 3392 sayılı kanun ile Buharkent ve İncirliova, 1990 yılında çıkarılan 3644 sayılı kanun ile de Karpuzlu, Köşk ve Yenihisar ilçeleri kuruldu. Yenihisar ilçesinin adı 1997 yılında 4235 sayılı kanun ile Didim olarak değiştirildi. 2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı kanun ile merkez ilçe kaldırılarak aynı sınırlara sahip Efeler ilçesi kuruldu. Yine aynı kanun ile Aydın'da sınırları il mülki sınırları olan büyükşehir belediyesi kuruldu ve 2014 Türkiye yerel seçimlerinin ardından büyükşehir belediyesi çalışmalarına başladı.

Aydın'ın Coğrafyası

Kuzeyinde İzmir ve Manisa, doğusunda Denizli, Güneyinde Muğla yer alır. Batı sınırları ise Ege Denizi kıyıları çizer. İlin denizden yüksekliği 64 metredir. Akdeniz ikliminin etkisindedir. Bu iklim şartları ve topografik yapı Aydın ve çevresinde iki ayrı bitki topluluğunun (maki ve orman) gelişmesine neden olmuştur. Aydın’da 395.494 hektar alanda sulu tarım yapılmaktadır.Zeytin ve meyvelikler en geniş alanı kaplar. İlde 6 Baraj (Kemer Barajı, Çine Topçam Barajı, Yaylakavak Barajı, İkizdere Barajı, Çine Adnan Menderes Barajı, Karacasu Barajı) mevcuttur. Aydın, zeytin, incir, kestane üretiminde Türkiye’de 1. sırada, pamuk üretiminde ise 3. sırada yer almaktadır. En yağışlı mevsim kıştır. Yaz mevsiminde yok denecek kadar az yağış almaktadır. Kar yağışı ender görünür.

Turizm

Turizm, tarımdan sonraki ikinci önemli gelir kaynağıdır.

Aydın'da Aydın Müzesi ve buna bağlı Yörük Ali Efe Etnografya Müzesi, Afrodisias Müzesi ve buna bağlı Karacasu Etnografya Müzesi, Milet Müzesi,Çine Kuva-i Milliye Müzesi, Çine Arıcılık Müzesi ve Nazilli Etnografya Müzesi olmak üzere 8 müze ile 21 önemli ören yeri mevcuttur.

Önemli ören yerleri Afrodisias (Karacasu), Alabanda (Çine), Alinda (Karpuzlu), Apollon Tapınağı (Didim), Gerga (Çine), Harpasa (Nazilli), Magnesia (Germencik-Ortaklar), Mastaura (Nazilli), Milet (Didim), Nysa (Sultanhisar), Priene (Söke), Tralleis (Efeler)’dir.

Yaklaşık 680 konaklama tesisinde 78 000 yatak kapasitesi bulunmaktadır. Ayrıca Kuşadası'nda 54.000, Didim'de 42.000 yazlık konut bulunmaktadır. 2011 yılında 5,5 milyon turist Aydın iline gelmiştir. Dilek Yarımadası Milli Parkı (Kalamaki), Kuşadası ve Didim plajları önemli sahillerdir. Efeler'de Forum Aydın, Kipa Extra AVM, Söke'de Ege Outlet mağazaları ve Novada Alışveriş Merkezi, Kuşadası'nda ise Kuşadası AVM, Scala Nouva ve Kipa AVM yer almaktadır.

[@KaLiNKa]

Buharkent

Buharkent, Ege Bölgesi'nde Aydın ilinin bir ilçesidir. Efeler'in 88 km doğusunda İzmir-Denizli karayolu üzerindedir. Sıcak suyu ve jeotermal enerji santraliyle ünlü bir ilçedir. Merkeze bağlı 8 köyü vardır. Kuyucak ilçesine bağlı bir bucak merkeziyken, 19 Haziran 1987'de 3392 sayılı kanunla ilçe merkezi haline getirildi.

İlçe toprakları Menderes Vadisinde yer alır. Genelde düz olan toprakların kuzeyinde bulunan Karlıkdede Tepesi (1750 m) en yüksek noktasıdır. İlçe topraklarını, doğu-batı istikametinde akan Büyük Menderes sular.

Ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri pamuk, incir, üzüm, buğday ve zeytindir. İlçede tarım ürünlerini işleyen atölyeler vardır. İlçe merkezinin doğusunda yer alan Kızıldere köyü yakınında bulunan jeotermal alanda, Türkiye'nin ilk jeotermal santralı kurulmuştur. 1984'ten beri elektrik enerjisi ve kuru buz üretilmektedir.

İlçe merkezi Aydın-Denizli karayolu üzerinde kurulmuştur. Aydın-Denizli demiryolu ise, ilçenin güneyinden geçer. İlçe olmadan önce ismi Çubukdağ bucağı ve bucak merkezi Burhaniye iken, ilçe olurken jeotermal yataklarından dolayı adı Buharkent olarak değiştirilmiştir. İlçe belediyesi 1954'te kurulmuştur.

[@KaLiNKa]

Nazilli

Nazilli, Ege Bölgesi'nde Aydın ilinin Efeler ilçesinden sonraki en büyük nüfusa sahip olan ilçesidir. Aydın-Denizli Karayolu (E-87 Karayolu), İzmir-Denizli demiryolu üzerinde, Efeler ilçesine 45 km, Denizli'ye 81 km uzaklıkta bulunmaktadır.

İlçeye her gün günde 7 kez karşılıklı düzenlenen İzmir (Basmane) - Aydın - Nazilli - Denizli ve 4 kez karşılıklı Denizli - Nazilli - Aydın - Söke tren seferleri ile ulaşılabilir.

Tarihçe

Nazilli, Ege Bölgesinin en eski yerleşim merkezlerin*den birisidir. İlçe merkezinin ilk yerleşim yeri hakkında kesin bilgiler bulunmamaktadır. Ancak Karya bölgesinde kalan Menderes Vadisine Luviler'in yerleştiği bilinmektedir.
Bu bölgede ilk yerleşim merkezi Lidyalıların kurduğu antik Mas tavra kentidir. O dönemlerde bölgenin batısındaki İyonya kentlerinin ekonomik alanda gelişmesi ve kentin Ege ve Önasya ülkeleri arasındaki ticaret yolu (Hierapolis-Tripolis-Mas Tavra-Nysa-Tralleis-Magnesia-Efes) üzerinde bulun*ması Nazilli yöresinin önem kazanmasına ve gelişmesini sağladı. İlçedeki tren istasyonunun Türkiye'nin ilk demiryolu hattı olan İzmir-Aydın hattının üzerinde olması da ilçenin hızla nüfuslanmasını sağlamıştır. Ayrıca 1937 yılında Atatürk'ün açılışını yaptığı Nazilli Sümerbank Fabrikası Türkiye'nin ilk basma fabrikasıdır. Ancak bu fabrika 2002 yılında kapatılmış ve yerleşkesi Adnan Menderes Üniversitesi'ne devredilmiştir.

Tarım

Arazi varlığı, coğrafi konumu, iklim koşulları, su kay*nakları ve toprak yapısının uygunluğu Nazilli'de tarım ürün*leri ve bitkiler açısından büyük bir çeşitlilik ve zenginlik gös*terir. Öyle ki özel iklim koşulları gerektiren çay ve bir*kaç tarım bitkisinin dışında Türkiye'de yetişen diğer bitkiler Na*zilli'de de üretilir. Nazillinin güneyinde bulunan ve Menderes Irmağı ile beslenen Nazilli Ovasında ağırlıklı olarak pamuk, yonca ve mısır üretilir. Aynı zamanda Nazilli dağ köyleri, kestane, incir ve zeytinin en iyisini yetiştirmekle meşhurdur.

Kültür

Kar Helvası olarak adlandırılan ilçeye bağlı Bozdoğan yerleşkesinin Madran Dağı'ndan getirilen kar ve şerbet ile yapılan özgün yaz içeceği diğer güney yörelerinin benzer içeceklerini andırır. Ayrıca, Nazilli Pidesi olarak adlandırılan kıymalı, kaşarlı, peynirli, yumurtalı, otlu, kuşbaşılı, karışık ve tahinli çeşitleri bulunan pide çeşitleri de yöreye özgüdür.

[@Queen]

Yenipazar

Yenipazar ülkemizin Ege Bölgesi'nde, Asıl Ege Bölümü sınırları içersinde yer alan bir yerleşim yeri olup;1957 yılından bu yana Aydın iline bağlı bir ilçe merkezidir. Aydın'ın 41 km. güneydoğusunda yer alan Yenipazar nüfus ve yüzölçümü yönüyle Aydın'ın diğer ilçelerinden küçüktür. 180 km²'lik' yüzölçümüne olan sahip Yenipazar'ın toprakları Büyük Menderes Havzası'nın orta bölümünde yer alır. Bu arazi güneyde, Madran Baba dağları (1792 m.)'nın kuzeye doğru ormanlarla kaplı yamaçları ve Büyük Menderes'in aktığı yatağa kadar uzanan alan ile, ovalık düz alandan meydana gelmiştir.

Yenipazar ilçe Merkezinin denizden yüksekliği (rakımı) 56 m.'dir.Yenipazar Kuzey'den Sultanhisar ilçesi, kuzeydoğudan Nazilli, doğudan Bozdoğan, güneyden - güneybatıdan Çine, batıdan ise Aydın merkez ilçe ile çevrilidir.

Tarihsel süreçte Yenipazar'ın önemli bir gerçeği de "Yörük Ali Efe"dir. Bir övünç, bir gurur kaynağı olarak benimsenen Ali Yörük; 1986 yılında Karaklı Köyü'nde doğmuştur. 1919 yılında çete örgütü kurarak dağa çıkan ve çoğalarak "Milli Aydın Alayı" adını alan milis güçleriyle kurtuluş savaşında birçok yaylılıklar gösteren Yörük Ali Efe, savaştan sonra köyüne çekilmiş ve 1953 yılında Yenipazar'da ölmüştür.

[@Queen]

Didim

Didim Ege Bölgesi kıyısında, Büyük Menderes Nehrinin denize döküldüğü yerden başlayarak, güneyde Aydın-Muğla il sınırına (Akbük Körfezi) kadar uzanan bir kıyı bölgesidir.
Bölgenin batısında Didim Yerleşimleri ile Altınkum,
doğusunda ise Akbük körfezi yer almaktadır.Büyük Menderes nehrinin denize döküldüğü yere antik çağlarda Miletos ismi verilmiştir.Burası Didim’in 25 km. kuzeyindedir.

Didim’in çevre ile ulaşımı karayolları ile sağlanmaktadır. Şehir Merkezi Aydın’a 103 km, İzmir’e 173 km, Başkent Ankara’ya 700 km, Söke’ye 55 km ve Milas’a 80 km. uzaklıktadır.

Yüzölçümü 11.000 hektar olan Didim’de arazi, genellikle, Akdeniz’e özgü maki bitki örtüsüyle kaplıdır. Kimi yerleri eğimli, kimi yerleri düz olan arazinin toprak yapısı killi ve taşlıdır.

2.900 hektar yerleşim alanı, 60 km.kıyı bandı, 13 km. lik plajı bulunan bu tatil beldesinin kıyıları irili ufaklı sayısızca koylarla çevrelenmiştir.
Berrak Denizi, güneşi ve altın sarısı incecik kumları ile bütünleşen plajları tarifsiz bir güzelliği sergiler. İşte bu yüzden Didim, çevresinde deniz imkanları olmayan yerli ve yabancı insanların 2. konut ihtiyacına cevap verdiği gibi, çoğunlukla İngiltere’den gelen yabancı turistlerin tatil yöresidir.

Denizle doğanın, doğa ile tarihin birleştiği Didim, Aydın’ın turizm alanında iki büyük ilçesinden biridir.

Kuzeyi Söke Ovası, Kuzey Doğusu Bafa Gölü, Güneyi, Batısı ve Doğusu Ege Denizi ile çevrili olan Didim bir yarımada görünümündedir

[@Queen]

Çine

Çine; kuzeyinde Köşk ve Merkez İlçe, güneyinde Muğla ili, doğusunda Bozdoğan, kuzeydoğusunda Yenipazar, batısında Karpuzlu ve Koçarlı ilçeleri ile çevrilidir. Büyük Menderes havzasının güneyinde Madran dağının güneybatı eteklerinde Aydın-Muğla yolu üzerinde yer alır. Merkez ilçeye 38 km. uzaklıktadır. İlçe verimli toprakları, doğal koşullarının elverişliliği ve ticaret yolları üzerinde olması nedeniyle tarihi çok eskilere dayanır.

Zamanla; İon, Karya, Lidya, Pers, Roma ve Bizansların egemenlikleri altında kalmıştır. Selçuklu hakimiyetinde Bizans topraklarına yapılan akınlarla büyük çatışmalar yaşayan Çine, daha sonraları Menteşoğulları Beyliğine katıldı.

İlçede ilk yerleşme 8 km. güneyde, günümüzde Eski Çine olarak bilinen yerde oldu. Burası 1426 yılında II.Murat zamanında Osmanlıların eline geçti. Bugünkü Çine, Kıroba isimli küçük bir köydü. 1877-1878 Osmanlı-Rus(93) harbi sonunda Filibe, Çırpan, Zağra' dan gelenlerin yerleşmesiyle 1880' de II.Abdulhamit tarafından ilçe yapıldı. Onun ismine atfen kasabanın diğer adı da Hamitabad oldu.

Önceleri Muğla iline bağlı olan Çine tanzimattan sonra Aydın' a bağlandı. 1900 yılında büyük bir yangına sahne olan ilçe yeniden imar edildi.

Ekonomisi tarım, orman ve hayvancılığa dayalıdır. Bitkisel üretim Çine ve Akçaova ovalarında yoğunlaşmıştır. Pamuk, tütün, zeytin ve yer fıstığı gibi geleneksel ürünlerin yanı sıra son yıllarda meyve, sebze ve seracılık üretimde ilçeyi oldukça söz sahibi yapmıştır.

Çevredeki çırçır, zeytinyağı fabrikaları, sabun atölyeleri ve maden ocakları ilçe sanayini oluşturur. Bunlardan başka metal işleme ve imalat tesisleri vardır. Hayvancılıkta özellikle süt inekçiliği ve besicilik halkın başlıca geçim kaynağını oluşturur. İçme suyu Çine belediyesinin en büyük gelir kaynaklarından biridir.

[@Queen]

Bozdoğan

Bozdoğan İlçesi’ nin M.S. 13. yüzyılda Türkler tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Selçuklu döneminde Bizanslılardan alınan bu bölgeye Anadolu’nun birçok yöresinde olduğu gibi Türk boyları getirilip yerleştirilmiştir. Bu bölgeye yerleşen Bozdoğanlı aşireti sebebiyle isminin Bozdoğan olduğu sanılmaktadır.

800 yıllık uzun bir geçmişe sahip olan Bozdoğan,Tanzimat’ tan sonra yapılan idari yapılanma sonucu kaza olmuştur.Bozdoğan tarihi eserler bakımından zengin sayılabilir. Doğu komşusu Karacasu ilçesinde bulunan Afrodisyas antik kentine çok yakın olması sebebiyle eski tarihlerde de insanların yaşadığı, yerleşim yerleri kurduğu bir bölge olmuştur.

İlçede yapılan kazılarda birçok tarihi eser çıkarılmıştır. Kavaklı Köyü yakınlarında Arya devletinin (Barkasa) şehri, Koyuncular Köyü yakınlarında (Neopolis) şehri kalıntıları bulunmuştur. Körteke köyündeki (Körteke Kalesi), şu an Kemer Barajı suları altında kalan Kemer Köprüsü, Konaklı ve Örtülü Köylerinde bulunan su sarnıçları en önemli tarihi eserleridir.

Ayrıca Osmanlı dönemine ait eserler arasında Çarşı , Papuçoğlu, Baltacıoğlu, Hıdırbaba camileri ve ilçenin değişik yerlerinde bulunan höyükler bulunmaktadır.

[@Queen]

Kuşadası

Tarih boyunca Kuşadası ve havailisi, değişik isimlerle anıldı. Pygela, Neapolis, Ania, Anaca, Marathesium, Scalaryova (Scala Nouva), Nea Ephesea (Yeni Efes) bu isimlerden bazılarıdır. Kuşadası'nın ilk defa Yılancı Burnu denilen mevkiininde, Efes'e bağlı "Neapolis" adı ile iyonlar tarafından kurulmuş olması çok kuvvetlidir. Türkmenlerin bölgeye göçü ile Pilav Dağının eteklerinde "Andız Kulesi" adı verilen yerde Ayasuluğ'a bağlı köyü kuruldu. Bir süre sonra Bizanslı'lara ait olan bu kıyılara Venedik ve Cenevizliler ekonomik açıdan egemen oldular.

Dış saldırı tehlikesi nedeniyle, ulaşım güçlüklerine rağmen, Pilav Dağı eteklerinde oturan Türkmenler, bölgenin Osmanlıların eline geçmesinden sonra sahile, yani bugünkü yerine indiler. Kent yüzyıllar boyunca batılıların verdiği isimler, yani Yeni Iskele "Scala Nuova" adı ile anıldı. Osmanlı imparatorluğu'nun son dönemlerine ve hatta yabancı ülkeler tarafından Cumhuriyet döneminin ilk yıllarına kadar, Scala Nuova ismi Kuşadası isminin yanında kullandı.

Kuşadası Ege Denizi kıyısında kendi adı ile anılan körfez irs yamaçlarında kurulmuş, İzmir iline bağlı bir ilçe iken 1 Eylül 1957 tarihinden sonra da Aydın'a bağlanmıştır. Yüz ölçümü 264 km 2 ve denizden yüksekliği 5 metredir. Kuşadası 37-50 derece kuzey enlemi ile 27-12 derece doğu boylamları arasında, doğusunda Ortaklar bucağı, batısında Ege Denizi, güney doğusunda Söke, kuzeyde Selçuk ilçesi ile çevrilidir. Ege Bölgesi kıyılarında, kara içine pek sokulmayan ve geniş bir yayı andıran Kuşadası Körfezi, kuzeyde Urla Yarımadası'ndan, güneyde Sisam (Samos) Adasına doğru en çok yaklaştığı Dip Burnu'na kadar uzanır.

Körfez içinde, Yunanistan'a ait Sisam Adası yanında Kuşadası'nın sembolü olan ve kıyıya 800 metre yapay yol ile bağlanan Güvercin Ada ile, bu adanın güneyinde, Karga Adası bulunmaktadır.

Kuşadası Körfezi kıyılarında çok belirgin olmayan çıkıntılar da vardır. Kuzey'den güneye doğru Yarcık Burnu, Karaağaç Burnu, Yalancı Burnu (Yılancı Burnu), Aslan Burnu ve Kavaklı Burun (Kalamaki Burnu) bunların en önemlileridir.

Tek ovası Söke asfaltının 6-7 km'sinden sağa denize uzanan Kara Ovadır. Ege denizinde başka yer üstü suyu yoktur, ilçenin yakın çevresinde orman yoktur. Fakat ilçeye bağlı Davutlar bucağı ile Güzelçamlı beldesinde, Samsun Dağları'nda çam, ıhlamur, meşe, delice ormanları ve zeytin ağaçları bulunmaktadır. Dilek Yarımadası Milli Parkı, 10.985 hektarlık bir alanı kaplamaktadır. Kuşadası’na uzaklığı ise 28 km'dir.

Kuşadası'nda yazları kurak ve sıcak, kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz iklimi hakimdir. Çok yumuşak bir iklimi olan ilçemizde, yazın en sıcak gününde dahi, hafif esintili (imbat) bir rüzgarı vardır. Kışı çok hafif şartlar altında geçer. Kar çok seyrek yağar. Genellikle, poyraz ve lodos rüzgarları eser.

[@Queen]

Sultanhisar

Sultanhisar; Doğusunda Nazilli, batısında Köşk, güneyinde Yenipazar ve kuzeyinde İzmir-Beydağ ilçeleriyle çevrilmiş, 267 km2 yüz ölçümlü bir ilçedir. Sultanhisar İlçesi Aydın İline bağlı olarak, Aydın - Denizli karayolu üzerinde kurulmuş olup, Aydın merkezine 30 km. mesafededir.İlçe topraklarını kuzeyden çevreleyen Aydın dağları ilçe sınırları içerisinde 1000 m.’ye kadar yükselir. Orta ve güney kesiminde Büyük Menderes Nehrinin oluşturduğu verimli çomaklı ovası yer alır. Büyük Menderes Irmağı kıvrımlar çizerek ilçe topraklarını doğudan batıya doğru geçer. Kuzeydeki Aydın dağlarından inen Malgaç Çayı ve Yağdere Çayı Büyük Menderese karışır. Aynı zamanda menderes nehri Yenipazar ilçesi ile sınırları oluşturur .

Bölgede Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ise ılık ve yağışlı geçmektedir.İlçede ulaşım; kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır. Aydın - Denizli arasındaki E-87 Karayolu ilçemizden geçmektedir. Ayrıca demiryoluyla Sultanhisar’ın İzmir ve Denizli illeriyle bağlantısı sağlanmaktadır.

Sultanhisar’ın ilk kurulduğu yer İlçe merkezinin 3 km. kuzeyindeki NYSA Antik Kentidir. NYSA Antik Kentinin tarihi eski Roma devrine kadar uzanır.Sultanhisar, 1270 yılında Selçuklular tarafından kurulmuş, daha sonra Aydınoğulları beyliğine (1308-1334) bağlı bir şehir haline getirilmiştir. Aydınoğulları daha sonra Osmanlı Devletinin hakimiyetine girmiştir. Rivayetlere göre Aydın Bey kızlarından Nilüfer Sultan için ilçede bir hisar yaptırmış ve kendisine hediye etmiştir. İlçe adının da buradan geldiği ifade edilmektedir.

İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. İklim olarak ilçenin mikro klima özelliğine sahip olması tarımsal üretim çeşitliliğini artırmış, özellikle son yıllarda çilek tarımı önemli gelişme göstermiştir. Ayrıca kestane, incir, zeytin, üzüm, turunçgiller, şeftali ve pamuk üretimi ile bunları işleyen küçük çaplı fabrikalar ilçe ekonomisinin ana kaynağını oluşturmaktadır.

[@Queen]

Köşk

Aydın İline bağlı bir ilçe olan Köşk, doğusunda Sultanhisar, güneydoğusunda Yenipazar ilçeleri, batısında Merkez ilçe, kuzeyinde de İzmir ili ile çevrilidir. İl merkezine 18 km uzaklıkta, Aydın-Denizli karayolu üzerindedir.2000 Yılı nüfus sayımına göre ilçe nüfusu toplam 25.338’ dir. Bunlardan 16.975’i köylerde, 8.363’ü ilçe merkezinde yaşamaktadır. Nüfusun %70 i yerli halktır, %30 u da göçmendir.

İlçenin ekonomisi tarıma dayalıdır. Ekili ve dikili alan toplam 106.471 dekardır. İlçe merkezi ve ova köylerinde narenciye, pamuk, mısır, yüksek arazi yapısı olan köylerde önemli miktarda zeytin, kestane, incir üretilmektedir. Ayrıca önem sırasına göre karpuz, erik, şeftali, buğday gibi ürünler de yetiştirilmektedir. Bölgenin en büyük kestane pazarı Köşk ilçesinde kurulmaktadır. Yılda 10.000 ton kestanenin önemli bir bölümü selekte edilmiş ve ambalajlanmış olarak pazarlanmaktadır. Hayvancılık, tarımın yanında ikinci bir iş olarak yapılmaktadır.

1878 yılında nahiye olan Köşk, nüfus azalmasından dolayı 1932-1958 yılları arasında köy statüsünde yönetilmiş, 1958 yılında tekrar nahiye olmuştur. Köşk adını 1653 yılında meydana gelen deprem nedeniyle almıştır. Halk buna istinaden “Göçük” ismini vermiş daha sonraları “Göçük”e olan benzerliğinden dolayı “Köşk” adına dönüşmüştür.

İlçe genelinde 1 lise, 16 ilköğretim okulu olmak üzere 17 okulda eğitim-öğretim verilmektedir. Bu okullarda; 152 öğretmen, 3695 öğrenci öğrenim görmektedir.