İntihar ve İntihar İstatistikleri

[@banazlı]

Orjinal Mesaj Sahibi OkyanusunKalbi

Yani intikam gibi demek istiyorsun..İntikam içinde kendi canından olmayı kabulenen kişinin de ruh sağlığından şüphe duyarım..

Sevgili OkyanusunKalbi seninde dedigin gibi ruh saglıgı bozuk oldugundan intihar ediyorlar zaten-en azından o an için bozuk-

[@Nazlı]

Orjinal Mesaj Sahibi ReaL

Sadece bilgilenmek içindir...

Ben şimdi bu konuyu açtım diye aklımdan geçirdiğim sanılmasın.. Bir konu da, "intihar bir psikolojik rahatsızlık sonucudur" diye iddia etmiştim... O nedenle de detaylı araştırma gereğini duymuştum.

Peki Ersan abi sende yanlış anlama.Ben misafirler için endişelenmiştim.

[@LaLe]

Sundaeciğim, bunlar sadece bilinen şeyler ve istatistikler. Bunları okuyan insanların konudan esinlenerek intihara kalkışacağını sanmıyorum.

İntihar etmek için bu konuya bakmaya gerek yok, İstanbul'da trafiğe çık arabayla bir sürü intihar etmek için sebep bulursun

*******

En az Karadeniz'de
Karadeniz'de yıl içinde intihar oranı yüz binde 1.74 olurken, bu rakam Ege bölgesinde yüz binde 4.07. Yıl içinde yaşanan 1815 intihardan 479'u Marmara, 347'si Ege, 259'u Akdeniz, 340'ı İç Anadolu, 140'ı Karadeniz, 118'i Doğu Anadolu, 132'si ise Güneydoğu Anadolu bölgesinde gerçekleşmiş. 1987'de intihar edenlerin sayısı 1098 iken, bu sayı 1996'da 1815'e yükselmiş.

Veriler, intihar eden evlilerin oranının hiç evlenmemişlere oranla yüksek olduğunu gösteriyor. Bir yılda intihar edenlerin 875'inin evli, 769'unun hiç evlenmemiş, 79'unun boşanmış olduğu, 92'sinin ise eşinin öldüğü belirlenmiş.

Benim uşaklarım hallerinden memnunlar

[@Malefica]

İntihar hakkında neler biliyoruz?

Eninde sonunda herkesin kendini öldürmek için geçerli bir sebebi vardır.
Fakat intihar eden kişi diğerleri ile uzun süre iletişim kurmuş onlardan yardım beklemiştir;
intihar ise kişi için genellikle son çare olmaktadır.
İntihar edenlerin büyük bir çoğunluğu bu niyetlerini eylemlerinden önce doğrudan veya dolaylı olarak arkadaşlarına veya yakınlarına anlatmışlardır.
Halk arasında yaygın olan bazı yanlış kanılar vardır ki bunlar intihara eğilimi olanlar için tehlikeli ve teşvık edicidir.
Bu tür yanlış kanılar yerine doğru olanları bilinirse
intihar niyetleri olan birçok kişinin bu niyetleri çok önceden anlaşılmıs ve yardım edilmiş olabilecektir.
Farberow ve Leonard bu konudaki yanlış kanıları ve doğru olan şekillerini bir liste halinde toplamışlardır:

; İntihar hakkında konuşanlar intihar etmez.

;Kendini öldüren her on kişiden sekizi intihar niyetlerini daha önce kesin uyarılarla bildirmislerdir.

; İntihar eden kişiler gerçekten ölmek niyetindedir.

; İntihara kalkışanların bir kısmı ölmek ve yaşamak arasında karar verememişir.

; İntihar uyarısız olur.

; İntihara kalkışan kişi bunu çeşitli yollarla bildirir. Bu yollara karşı alarmda olursak intihar önlenebilir.

; Bir kişi intihar etme eğilimindeyse bu sonsuza kadar devam eder.

; Bu kişilerde intihar etme arzusu kısıtlı bir süre için olur. Kurtarılabilirlerse hayatlarının geri kalan kısmını mutlu olarak yaşayabilirler.

; Bir intihar krizinden sonra intihar riski sona ermiştir.

; Birçok intihar ilk girişimten sonraki bireyin sağlıksız fikirlerini eyleme geçirebileceği enerjıye sahipken üç ay içinde olmuştur.

; İntihar olayları zenginler arasında veya tam tersi fakirler arasında görülür.

; İntihar ne sadece zenginin ne de fakirin sorunudur. Toplumun her kesiminde olmaktadır ve de çok demokratiktir.

; İntihar bir ailede genetik olarak bireylere aktarılan bir mirastır.

; İntihar aileye dadanmaz. Sadece bireyin sorunudur ve önlenebilir.

;Bütün intihar eden bireyler kafaca hastadır.

;Yüzlerce intihar olayında intihar edenler çok mutsuzdurlar; fakat bu onların kafaca hasta olmalarını gerektirmez.

[@Heliosaga]

Ben intiharı bir hastalık değil bir seçim gibi görüyorum..
Tabi bunu ne için yani sebebinizin ne olduğuna bağlı..
Hastalık değil diyorum çünkü bunda kişi suçlu değil.. kişiyi buna hazırlayan etmenler var çevre,okul,iş hayatı,özel hayat v.s
herkes aynı ortamda büyümez kimileri şanslı olur kimileri ise şanssız..

Kişi önüne sunulan hayata bakar dayanabileceği kadar dayanır bir çıkışı olduğunu düşünür bunu başaramazsa gitmeyi seçer işte budur intihar..

Diyeceksiniz bu imkanları elinde olanlarda intihar ediyor? bununda tek sebebi doymuşluk hissidir canlar.. kişi hayatta tadabileceği tüm zevkleri tatmıştır dolayısıyla yaşadığı hayatın bir heyecanı kalmamıştır.. kendi kendine "bumuydu abi yaşamak dedikleri şey?" deyip bunu yapar..

Mesela benim eski bir arkadaşım bu yüzden intihar etmişti çocuk mutluydu insanları güldürmeyi çok severdi parası, sevgilisi bile vardı ama ne zaman biraraya gelsek herşeyi olduğu halde birşeylerin eksik olduğunu hayatın böyle çok sıkıcı olduğunu söyler dururdu ama bunları söylerken dalga geçer gibi söylerdi şakayla karışık..bizde dalga geçiyor galiba diyerek onun söylediklerini ciddiye almazdık o zamanlarda lise sondaydık tabi.. birgün okula gelmemişti akşama haberi ulaştı ilk başta şaka zannettik sonra gerçek olduğunu anladık herkes şaşırmıştı nasıl yapar bunu diyorduk..ama yapmıştı işte.. arkasından gözü yaşlı annesi babası ve sevgilisi.. sonra biz arkadaşlarının yüreğindede vicdan azabı bırakarak çekip gitmişti

Daha öncede söylemiştim bendede böyle bir his var bunun yanında çevre faktörüde var.. bu tür isyanlarım özellikle tam alkollüyken doruğa çıkıyor ister bu birazda benim bilinçaltımda yatıyor birde alkol düşünme yetisini kör eder canlar.. alkolün etkisi geçtiğinde kendi kendime "oğlum daha yapman gereken şeyler var nereye daha cehenneme gitmek için çok erken" felan

Çoğu insanda böyledir intihar etmeyi düşünür düşünür hatta neyle yapacağına karar bile verir ama sonra aklına birşey gelir "ya bunuda yapmam lazım bunu bunu yapmadan gitmek istemiyorum" der mutlaka hayatta zevk alacak bir olayı vardır taaki kalmayana dek...sonrasında ya gidersin yada aynı sıkıcı olaylarına devam edersin..belki bu yadırganabilir

Baştan şanssız olanlar kesinlikle yadırganamaz toplum güçlüleri oluşturduğu gibi onları tatmin ettirecek güçsüzleride oluşturur kişi bunlara yem olmamak için intiharı seçebilir..(Yavuz çetin mesela)

Sonuçta ne olursa olsun elbetteki intihar yanlış bir seçim olabilir ama sonuçta bir seçimdir.. ve buna saygı duymamız gerekir çünkü insanlar zevk olsun diye intihar etmiyorlar..(ha bir kız yüz vermedi yada bir erkek beni terketti diye intihar edenler var bu aptallıktır tabi)
Toplumda intihara en aşağılık sıfatlar yakıştırılıyor korkaklık felan deniliyor yaşam kutsal bir görev değilki intihar korkaklık veya kaçmak olsun? ve tüm dinler intiharı reddediyor hiç düşündünüzmü? bizim dinimizdede intihar edenin cenaze namazı bile kılınmıyor.. korkaklık diyorlar ama yanılıyorlar oysa intiharın kendisi büyük cesarettir hangimiz hayatın sıcak kollarından çıkıp ölümün soğuk kollarına koşmayı ister? kimse istemez değilmi..

Yalnız bunu niye yaptıklarını anlayamazsınız ama ne olursa olsun buna saygı duymamız gerekmektedir çünkü bu toplum onlarca düşmüşü, ve düşmüş olmayı kendine yediremeyip buralardan göçen insanların mezarları üzerine inşa ediliyor. dolayısıyla bunun üzerinde kolayca konuşulacak yada tartışılacak birşey değil.. ha yapmak isteyenede ışık olun kurtarıcı olun kurtarmaya çalışın.. ama yapmışsa bencilce düşünerek neden gittin demeyin niye korkaklık yaptın demeyin.. çünkü bu gideni çok yaralar ve acı verir..

Çözümü varmı?? maalesef çözümü olmayacak canlar.. toplumda kendi yargılarını özeleştiri yapmadığı sürece sosyalliğe çok önem verip bireyselleşmeye karşı olduğu sürece,zıt kutupları yaratmaya devam ettiği sürece intiharlar her zaman olacaktır..

saygılar

[@Banemin]

Sevgili SerseriGezgin...

Yazdıklarının hepsi sana göre doğru olanlardır muhakkak. Ama senin doğrularının mutlak doğru olamayacağınıda gözardı etmemelisin...

Buradan ahkam kesmek kolaydır bizler için. Anlatır anlatır ve seninde anlamanı bekleriz üstelik. Ama bu konuda ki yetersizliğimizi veya bilgisizliğimizi aklımıza pek getirmeyiz...

Sen bunları burada paylaşmak yerine en iyisi profesyonel bir yardım al. Aradığın cevapları burada bulman çok zor çünkü...

Seni dinlemek sana yardımcı olacaksa seve seve dinlerizde arada söylenmesi gerekenleri ne kadar doğru söyleyebiliriz bilemem.

Bak bir çuval yazı yazdım bende. Sana ne faydası olacaksa...

Ama aradaki profesyonel yardım işini bence ihmal etme...

Sevgiyle hayatta kal.

[@Efruz]

İnsanlar hep en kolayın peşinden gider zaten..
Bir anne babanın evlat arkasından nasıl üzüldüğünü en yakın şekilde gördüğüm için böyle birşeye kalkışmak bir yana aklımdan geçirmem bile

[@Derin]

Her doğan gün yeni bir umuttur...çok klişe olacak ama;yaşamak...inadına yaşamak bence....Konuyu okumak bile içimi sıktı...

[@Hobelf]

Nefes almak bile amaçsız geliyorsa, yaşama isteğini yitirdiyse ve umut etmiyorsa kişi, zorluklar onu öyle bir sıkıyorsa ki bu da psikolojik yıpranma ve probleme sebebiyet verip krize sokarsa; " ya belki de cehennem diye bir şey yoktur " diyip ölümü tatmak isteyebilir.. Bana da hep saçma gelirdi ama en son böyle bir krizle yüzleşince çok da zor değilmiş dedim eğer mantığını hareket ettiremez ve beynine sinyal yollayamazsan gerçekten kapıda görünebiliyor ölüm isteği.. Nasıl kimi aşırı sinirlendiği an kendini kaybedip şiddete başvuruyorsa (kendi bedenine ve ya diğer bir bireye ya da nesneye) bu da çaresizliğin,umutsuzluğun ve ya karamsarlığın bir uç noktası olabilir..

[@Öykü]

Orjinal Mesaj Sahibi SerseriGezgin

Daha öncede söylemiştim bendede böyle bir his var bunun yanında çevre faktörüde var.. bu tür isyanlarım özellikle tam alkollüyken doruğa çıkıyor ister bu birazda benim bilinçaltımda yatıyor birde alkol düşünme yetisini kör eder canlar.. alkolün etkisi geçtiğinde kendi kendime "oğlum daha yapman gereken şeyler var nereye daha cehenneme gitmek için çok erken" felan

Size serseri desem kızmazsınız değilmi. Siz yaşamayı seviyorsunuz. Bence bulunduğunuz ortamı değiştirin. Ölmek niye yapacak çok şeylerimiz var. Acelesi yokki, nasıl olsa birgün olacak. Sağlıklı ve güzel düşünceler hep sizinle olsun arkadaşım.