Mektup Arkadaşlıkları...

[@Sevda]

Tanımadığım biriyle mektuplaşma tecrübem hiç olmadı. Ama olsaydı güzel olurdu. İzmirde ki kuzenimle telefonlar bu kadar popüler olmadan önce mektuplaşırdık ama o sayılmaz tabi.
Bir ara forumda Emilio Santos ile uzun süre mailleştik ama sonra hayatın karmaşasında kesildi o da.

Güzel olur mektuplaşmak ama kimse de mektup bekleyecek sabır kalmadığı için çoktan tarihe gömülmüş güzel bir anı mektup arkadaşlığı.

[@yasemen]

Hep demisimdir, ben bu yüzyılın insanı değilim diye. Belki de bu sebeptendir, hic tanımadığım hala da yüzyüze görüsmediğim bir mektup arkadaşım vardı. Uzun süre mail yoluyla mektup yazdık birbirimize, bu dünyaya dair umudumu canlı tutan ender insanlardan biri. Şimdi küstük, ama dönem dönem küsüp yeniden barısıyoruz. Çok hoş bi durum, deneyimleyin derim.

[@OkyanusunKalbi]

Almanya’da yaşayan mektup arkadaşım olmuştu. İngilizcemi geliştirmek için okuldaki öğretmenlerimiz vesilesiyle mektup arkadaşı edinmiştik. Yaklaşık 10 mektup göndermiştim hepsine cevap geliyordu. Daha sonra mektuplar kesilmeye başladı, üzüldüm ama yılmadım mektuplara devam ettim. Neden yazmadığını sordum.

Bir gün kapımda güzel bir zarf içinde mektup gelmişti. Heyecandan kalbim duracak gibi oldu. Yazan kuzeniymiş. Öldüğünü okuduğumda göz yaşlarımı tutamamıştım. Mary ve Max animasyon filmini de ne zaman izlesem hep o an gözlerimde canlanır.

Bidaha mektup arkadaşı edinemem sanırım. Ve bu konuya da yazıp yazmamak konusunda gidip geldim.