Gülümsün Özel Sayfası

[@Gülümsün]

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİRŞEY VAR

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya


Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına


Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın


Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı


Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana...

Ataol BEHRAMOĞLU
Sunum Gülümsün

[@Gülümsün]

Hiçte üşüyormuş gibi durmuyordu. Minik bir kuş gibi sokulmuştu içime. Tanıdık bir rüzgardı içimi ürperten. Titrememin nedeni hafif hafif esen bu rüzgar mıydı, yoksa kalbimin atışlarını anlamsızca artıran çılgınca düşünceler miydi? Yaşamın yeni bir oyunu muydu sahneye koymam gereken. Kaldırabilirmiydi bu rolü beyazlamış saçlarımla, zaman zaman yorulduğunu hissettiğim bedenim. İçimden nasılda koklamak geliyor çiçekleri, koşmak geliyor çılgınca öylesine bir yerlere. Kahkaha atmak istiyorum anlamsızca. Dans etmek istiyorum ve.. ve göstermek istiyorum bunca yıl öğrendiğim en ince figürleri. Haykırmak istiyorum hayata ben burdayım diye.

İçimin bir yerlerinde boş bırakılmış sayfalar var sanki yaşanmamış. Onun fotoğrafındaki gülümseyişinde, belki yazdığı bir kaç kelimede yada hiç gidilmemiş bir şehrin sahilinde. Sanki acilen yaşanması gereken bir aşk hikayesi var aklımın bir köşesinde. Yıllardır anladığım hatta ezbere su gibi içtiğim bir sevginin anlatılması lazım sevgiliye. Giden bir trenin arkasından dökecek gözyaşları için vaktim yok artık. Onu büyük bir sabırla bekleyecek zamanların son mevsiminde olduğumu biliyorum artık.

Peki içimdeki korkunun anlamı ne öyleyse. Zaten kaybedeceğim ne varki yaşamın son aşk sahnesinde? Oynadığım bütün rollerin tecrübesiyle, hangi acemi genç su dökebilir elime. Sayfalarca yazıdan daha etkili sözlerim, onlarca aşk hikayesi anlatır bir bakışta gözlerim. Evet evet ona hemen söylemeliyim onu çok sevdiğimi. Neden zorlanıyorum sanki bu kadar. Nerede kaldı biraz evvel övündüğüm tecrübelerim. Aşkların en güzelini yaşatırım aslında, az hatalı, hayal kırıklığı yüzdesi sıfır..

Çok yaşlıda sayılmam. Kırk yaşları insanın en güzel yaşlarıdır derler. Ama bir laf daha vardır. Kırkından sonra azanı teneşir paklar diye. Yok canım ne alakası var. Azmak falan diye. Benimkisi çok romantik ve şiir gibi olacak. Evet galiba aşık oldum. Şu anda ona sımsıkı sarılıyorum. Ama hiçte üşümüş gibi durmuyor. Minik bir kuş gibi sokulmuş içime. Tanıdık bir rüzgar olmalı içimi ürperten. Titrememin nedeni hafif hafif esen rüzgarmı acaba. Hayır hayır galiba üşüyorum. Evet evet ben üşüyorum. Ben kırk yaşlarındayım. Galiba artık yaşlanıyorum. Yaşlanıyorum ama yinede aşık olmak istiyorum. Bu son perdeyi çılgınca oynamak istiyorum.

Metin Özkaya
Sunum Gülümsün

[@Gülümsün]

İnsanlar vardır,
Gelip geçerler hayatlarımızdan
Kimi depremlerle gider,
Kimi fırtınalarla…
Ben kalanlardan yanayım....
Gitmeyenlerin sadakatini ve sabrını severim,
Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...

Şems-i Tebrizi

[@Gülümsün]

Çiçek desenli perdelerimiz, baskılı sofra bezlerimiz, sobanın yanında duran minderlerimiz ve somyalarımızı süslediğimiz işlemeli kırlentlerimiz vardı bizim. Yokluğa bile asalet giydirirdik. Yokluktan değil gösterişten korkardık. Sıkıntıyı yüzden, ihtiyacı olanı halinden anlardık. Çeşit az olsa da, soframız bereketliydi hemen doyardık. Eksik etmezdik selamı sabahı, kimi görsek hatır sorardık. Kapılarımız ayrı olsa da, bir ev gibiydik, bütün mahalleyi tanırdık. Her istediğimiz olmasa da, küçük mutlulukları herş eyi yapan çocuklardık biz. Cebimizde olmasa da, yüreğimiz dolu dolu yaşardık.

Uğur Gökbulut

[@Gülümsün]

Huzur ;
Koskocaman dünyanın içinde göremediğin mutluluğu
Küçük bir fincanda bulabilmektir bazen ...!

Murat Bozoğlu

[@Gülümsün]

SENİ SEVMEK İÇİN ÇOK NEDENİM VAR

Gözlerinin siyahına vurulduğumu sanma.
Sana vuruldum
Düştüm kalbine
Sanma ki her güzel yüze, çapkın bakışa
Aldanıp kanarım
Lakin sevmek için seni çok nedenim var....
İçimden ılık ılık bir şeyler akar
Görünce seni
Yüreğimde kor kor ateşler yanar,
Haykırıyor nefesim duy hissettiğinde tenimi.
Sevmek için seni çok nedenim var.
Irmak gibi kelimeler akar gider dudaklarından
Dökülür gönül bahçeme çağlayanlardan,
Bir tebessümün ruhumu alır başımdan
Terk eder beni
Sana emanet kalır bedenim
Görüyorsun ya,
Benim seni.
Öyle sev ki beni.
Gitmek istediğimde al canımı..
Ve sakın toprağa gömme bedenimi,
Silmemeli çünkü toprak
ellerimdeki izlerini.
Tenim sadece senin dokunuşlarını taşımalı..
Öyle sev ki beni.
Gelmek istediğinde yanıma dağlar düzlük olmalı,
Ve o engelleri aşarken
Nefesime yaklaştığın her noktada,
Aşkın daha çok alev almalı..
Yanıma vardığında sıcaklığın kavurmalı ellerimi,
İçime işlemeli sıcaklığı..

İŞTE ÖYLE SEV BENİ!!

Şairi bilinmiyor
Sunum Gülümsün

[@Canan]

Gülümsünün duygu yüklü sayfası olmalıymış başlık. Son eklenen yazılar da güzelmiş. Düzenleme, yine harika. Ellerine sağlık Gülüm

Tapatalk ile gönderildi.

[@Gülümsün]

Orjinal Mesaj Sahibi Canan

Gülümsünün duygu yüklü sayfası olmalıymış başlık. Son eklenen yazılar da güzelmiş. Düzenleme, yine harika. Ellerine sağlık Gülüm

Tapatalk ile gönderildi.

Güzel yorumun için çok teşekkür ederim Canancığım. Okuyan gözlerine yazan kalemine sağlık olsun canım.

[@Gülümsün]

HAYATA DAİR

Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde,
yüreğin susup,mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını;
dağlara dönmeli yüzünü insan..

Yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak.....
yeni insanlarla tanışmalı, yeni keşifler yapacak..
Hep isteyipte bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa gerçekleştirmeyi denemeli..
Her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını ve zamanın bir nehir,
kendisinin bir sal olupta,
o dursada yolculuğun devam ettiğini anlamalı..

Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler,
her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa,
değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri..
Küçücük şeylerle başlamalı belki, örneğin ;
bir kaç durak önce inip servisten otobüsten,
yürümeli eve kadar,
yüreğine takmalı güneş gözlüklerini gördüğünü hissedebilmeli..
Sağlığını kaybedip ölümle yüz yüze gelmeden önce değerli olmalı hayat..!

İlla büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları farketmek için..
Başkasının yerine koyabilmeli kendini..
Ağlayan birine
"gül"
İnleyen birine
"sus"
dememeli...
Ağlayana omuz inleyene çare olabilmeli..
Şu adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı;
Sevgisiz aşksız kalarak..

Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
derin bir soluk alıp hapsetmeli kokusunu içine..
Güneşin doğuşunu sevmeli..
Arada bir seher yeli okşamalı saçlarını..
Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna
fırtınada boranda; öfkesine isyanına ortak olabilmeli doğanın..
Bir çocuğun ilk adımlarıyla umutu;
bir gencin düşüncelerinde geleceği,
bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli..

Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi,
mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli..
Ama küçük ama büyük her hayal kırıklığı, her acı;
bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için..
Çünkü hiç düşmemişsen;
el vermezsin kimseye kalkması için..!
Hiç çaresiz kalmamışsan;
dermanı olamazsın dertlerine..!
Ağlamayı bilmiyorsan;
neşesizdir kahkahaların..!
Merhaba dememişsen;
anlamsızdır elvedaların..!
Ne herkesi düşünmekten kendini,
ne kendini düşünmekten herkesi unutmamalı..!
Bilmeli: çok kısa olduğunu hayatın;
hep vermek yada hep almak için..!
Sadece anlatacak bir şeyleri olduğunda değil;
söyleyecek bir sey bulamadağındada dinleyebilmeli..!
Aklı ve kalbi ile katılabilmeli sohbetlere..

Hafızası olmalı insanın;
hiç degilse aynı hataları aynı bahanelerle tekrarlamaması için..!
Soruları olmalı, yanıtlarını bulmak için bir ömür harcayacak..!
Dostları olmalı ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak..!
Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;
ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki;
hakkını verebilsin sevdiklerinin,
zaman bulabilsin bir teşekkür ve bir elveda için..!!

Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer,
asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten..
Ama herkesi sevemeyeceğinide her şeyi bilemeyeceğinide farketmeli insan..!
Tıpkı her şeye sahip olamıyacağı gibi..
zamanın ninnisinde uykuda geçirmemeli hayatı...
Öyle işte.......

Anonim
Sunum Gülümsün

[@Gülümsün]

Bilmiyorum ne vardı saçlarında,
Rüzgar mı delice eserdi,
Gözlerim mi öyle görürdü yoksa,
Saçlarının her hali hoşuma giderdi...


Özdemir Asaf