Balıkçıl Kuşları ve Özellikleri

[@Ekin]

Balıkçıl Kuşları Ve Özellikleri

Bilimsel Sınıflandırma

Alem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)
Sınıf: Aves (Kuşlar)
Takım: Pelecaniformes (Pelikanlar)
Familya: Ardeidae (Balıkçılgiller)

Balıkçılgiller (Ardeidae), pelikanlar takımına ait, tatlısu ya da tuzlusu kıyılarında yaşayan uzun bacaklı kuşları kapsayan bir familya.

Balıkçıl türlerinin sınıflandırılması zorlukla ilerletilen bir konudur ve hâlâ Ardea ile Egretta cinsleri içine hangi türlerin alınacağı konusunda açık bir görüşbirliği oluşmamıştır. Familya içinde cinslerin birbirleriyle olan bağlantıları da tam olarak çözülememiştir. Ancak daha önceden tek başına monotipik bir familya olan Cochlearidae'yi oluşturan kayık gagalı balıkçıl artık balıkçılgiller familyasının bir üyesi olarak görülmektedir.

Balıkçılgiller familyasında yer alan kuş türleri, leylekgiller, aynakgiller ve turnagiller familyalarında sınıflandırılan kuş türlerine benzerlik gösterseler de bunlardan uçarken boyunlarını uzatmak yerine geriye çekmek özellikleri ile ayrılırlar.

Familya üyeleri çoğunlukla sulak alanlarda yaşayan, balık, kurbağa ya da diğer sucul canlılarla beslenen kuşlardır. Karasal formları dışında suya uyum sağlamışlardır. Bu kuşların çoğu ağaçlara gruplar halinde yuvalarlar, bunlar dışındakiler ise sazlıkları tercih ederler.

Dağılımı, Yaşam Alanları ve Göç

Balıkçılgiller kozmopolit dağılım gösteren geniş bir alana yayılmış bir familyadır. Antartika dışında tüm kıtalarda bulunurlar. Arktik'in en soğuk bölgeleri, çok yüksek dağlar ve çöller dışında her türlü yaşam alanında yaşarlar. Hemen hemen tüm türlerin su ile bağlantısı vardır ve göllerin, ırmakların, bataklıkların ve denizlerin kıyısında beslenen, yüzemeyen sukuşlarıdır. Asıl olarak alçak rakımlı bölgelerde bulunsalar da bazı türler dağlık bölgelerde de bulunur. Türlerin çoğunluğu ise dönenceler arasında bulunan bölgede yaşar.

Balıkçıllar oldukça hareketli bir familyadır. Türlerin tamamına yakını en azından kısmen göçmendir. Örneğin gri balıkçıl Britanya'da göçmen değilken İskandinavya'da yaşayan popülasyonu göçmendir. Yıllık göç döneminden önce koloni hâlinde yaşayan balıkçıllar yeni beslenme alanları aramak ve koloni yakınlarında bulunan beslenme bölgelerindeki baskıyı azaltmak için üreme döneminden sonra çok geniş bir alana dağılmaya meyillidirler. Göç ederken genellikle geceleri bireyler ya da küçük gruplar hâlinde uçarlar.

Fiziksel Özellikleri

Balıkçıllar uzun bacakları ve boyunları olan orta ve büyük boylu kuşlardır. Gövde büyüklüğü açısından çok az eşeysel dimorfizm gösterirler. En küçük tür 30 cm.'den az olan boyuyla küçük balaban olarak görülmektedir ancak Ixobrychus türünde sınıflandırılan tüm türler küçük balıkçıllardır. 152 cm'ye ulaşan boyuyla dev balıkçıl ise en büyük balıkçıl türüdür. Altıncı boyun eklemlerinin değişik şekli nedeniyle boyunları "S" yapacak şekilde kıvrılabilmektedir. Boyun geri çekilip toplanabilmekte ve ileriye doğru uzatılabilmektedir. Diğer uzun boyunlu kuşların aksine balıkçılların boynu uçarken geriye doğru çekilmiş durumdadır. Tüm balıkçılların boynu uzun değildir, gece balıkçılları ve balabanların boyunları daha kısadır. Bacaklar uzun ve güçlüdür. Zebrilus undulatus dışında tüm türlerde tibianın altından itibaren bacaklarda tüy yoktur. Uçarken bacaklar ve ayaklar geriye doğru uzanmış durumdadır. Balıkçılların ayaklarında bulunan ince uzun parmakların üçü öne biri de geriye doğru dönüktür.

Egretta sacra türünün açık ve koyu renkli iki fenotipi bulunur.

Gaga genellikle uzun ve zıpkın şeklindedir. Agamia agami türünde çok ince olan gagadan gri balıkçılın kalın gagasına kadar kalınlık açışından çeşitlilik gösterebilir. En atipik olan gaga şekli, kalın ve geniş gagası olan kayık gagalı balıkçılın gaga şeklidir. Gaga, gövdenin diğer tüysüz bölümleri gibi genellikle sarı, siyah ya da kahverengi renklidir ancak üreme dönemlerinde renk değiştirebilir. Kanatlar geniş ve uzundur. Balıkçılların tüyleri yumuşaktır ve genellikle mavi, siyah, kahverengi, gri ya da beyaz renklidir. Dikkat çekici karmaşık desenlere sahip olabilir. Gündüz balıkçılları arasında Ardeola cinsi dışında çok az eşeysel dimorfizm vardır ancak gece balıkçılları ve balabanlar arasında ise eşeyler arasında farklılık kuraldır. Birçok türün farklı renk fenotipleri bulunur. Egretta sacra türünde hem açık hem koyu renkli fenotip vardır ve bu fenotiplerin yüzdesi coğrafi olarak değişiklik gösterir. Beyaz fenotiplar yalnızca mercan kayalıklarından oluşan sahillerde görülür.

Davranış

Beslenme

Balıkçıllar etçil kuşlardır. Bu familyanın üyeleri genellikle sulak alanlarla ve suyla ilişkilendirilir ve çeşitli sucul canlılarla beslenirler. Besinlerinin arasında balıklar, sürüngenler, amfibiler, kabuklular, yumuşakçalar ve sucul böcekler bulunur. Türler genel olarak çeşitli besinlerle beslenebilirken bazıları belirli besinler konusunda özelleşebilir; örneğin sarı taçlı gece balıkçılı kabuklular ve özellikle yangeçler ile beslenirler. Türlerin çoğu kuşlar, kuş yumurtaları, kemirgenler gibi daha büyük avları başka kuşlardan kapabilir ama nadiren leş ile beslenirler. Çok nadiren meşe palamudu, baklagiller ve tohumlarla beslendikleri görülmüştür ancak balıkçılların yediği bitkisel besinlerin çoğu tesadüfidi

En yaygın avlanma teknikleri suyun kıyısında ya da sığ suyun içinde avlarını yakına gelene kadar hareketsiz olarak beklemektir. Kuşlar bunu daha geniş görüş açısı sağlayan dik bir duruş ile yaptıkları gibi gagalarının ava daha yakın olduğu ve daha iyi gizlenme sağlayabilen sinmiş bir duruşla da yapabilirler. Avını gören balıkçıl başını yanlara doğru hareket ettirerek su içindeki konumunu hesaplar ve kırılımı hesaplayarak gagalarını zıpkın gibi kullanarak avlanırlar.

Hareketsiz beklemenin dışında balıkçıllar daha etken biçimlerde de avlanabilirler. Dakikada altmış adımdan daha yavaş olarak su içinde dolaşırlar ve gördükleri anda avlarını avlarlar. Diğer tekniklerin arasında ayaklarını su içinde hareket ettirerek gizlenmiş hayvanları ortaya çıkarmak sayılabilir. Kanatlar avlarını korkutmak, gölgeye çekmek ve yansımayı azaltmak için kullanılabilir. Bu tekniğin en uç örneği kanatlarını gövdesinin üzerinde şemsiye gibi açarak kullanan kara balıkçılda görülür.

Küçük ak balıkçıl ve gri balıkçıl gibi bazı türlerin avlarını yakına çekmek için yem kullandıkları kaydedilmiştir. Balıkçıllar ya bulundukları yerde bulunan malzemeyi yem olarak kullanır ya da ekmek gibi yanlarında getirdikleri malzemeyle avlarını yanlarına çekebilir. Amazon Nehri havzasında yeşil sırtlı balıkçılların tohum, böcek, çiçek ve yaprak gibi değişik malzemeyi suya atarak avlarını yem ile çekmeye çalıştıkları gözlemlenmiştir.

Ardea melanocephala, ıslıkçı balıkçıl ve özellikle de sığır balıkçılı suya daha az bağımlıdır ve sudan uzaklarda avlanabilirler. Sığır balıkçılı özellikle otlanan büyük hayvanları takip ederek bu hayvanların hareketi nedeniyle ortaya çıkan böcekleri avlayarak besin bulma şansını artırır. Yapılan bir araştırma bu şekilde avlanmanın tek başına avlanmaya göre başarı oranını 3,6 kat daha artırdığı gösterilmiştir.

Üreme

Familya içinde üreme stratejileri çeşitlilik gösterse de genel olarak balıkçıllar tek eşlidir ve koloniler hâlinde ürerler. Gündüz balıkçılları ile gece balıkçıllarının çoğu koloniler hâlinde ya da kısmen koloniler hâlinde üreme dönemini geçirirken balabanlar ve kaplan balıkçılları çoğunlukla münferit olarak yuvalanırlar. Koloniler içinde farklı balıkçıl türleri olabildiği gibi diğer su kuşları türleri de olabilir. Hindistan'da küçük ak balıkçıllar ve sığır balıkçılları üzerine yapılan bir araştırma da kolonilerin çoğunda her iki türe de rastlanmıştır. Ilıman iklimde yaşayan türlerde yuvalanmak dönemseldir; tropikal bölgelerde yaşayan türlerde ise dönemsel olabildiği gibi (genellikle yağmurlu mevsimle aynı döneme gelir) yıl boyunca da görülebilir. Yıl boyunca üreyebilen türler de bile yuvalanma yoğunluğu yıl içerisinde değişiklik gösterebilir. Tropikal balıkçıllar, yılda üç kere üreyebilen diğer tropikal kuşlara karşın yılda bir kere üreme dönemine girerler

Kur yapma genellikle yuva içinde olur. Önce erkekler gelir ve yuvayı yapmaya başlar, aynı zamanda da dişileri çekmek için nümayişe başlarlar. Koloniler hâlinde yaşayan türlerde nümayişler değişik duruşlar ve ritüel davranışlar gibi görsel olabilirken münferit olarak üreyen türlerde özel işitsel nümayişler görülür. Bunlara tek istisna yuvadan uzakta çifti oluşturan kayık gagalı balıkçıldır. Çiftler bir araya geldikten sonra, yalnızca erkeğin yuva yapmaya devam ettiği küçük balaban ve Ixobrychus exilis türleri dışında çiftler yuvayı yapmaya birlikte devam eder.

Bazı ornitologlar bazı dişi balıkçılların iktidarsız erkeklerle çift oluşturduklarını ve daha sonra cinsel ilişki için başka erkekler aradıkları gözlemlemiştir.

Balıkçılların yuvaları genellikle su yanında ya da üzerinde bulunur. Yuvalar genellikle bitki örtüsünün üzerine yerleştirilir ancak etrafta uygun ağaç bulunmadığı durumlarda bazı türlerin yuvalarını yere yaptığı görülmektedir. Ağaçların üzerine yuva birçok tür tarafından yapılmakta ve yuva yerden yüksektedir ancak sazlıklarda yaşayan türlerin yuvaları yere daha yakın olmaktadır.

Dişi balıkçıllar genel olarak bir kerede üç ila yedi yumurta yumurtlar. Küçük balabanlarda ve bazı büyük gündüz balıkçıllarında daha çok sayıda yumurta yumurtlandığı kaydedilmiştir. Bazı kaplan balıkçıllarında da yalnızca tek yumurtanın yumurtlandığı gözlemlenmiştir. Yumurta sayısı türün bulunduğu enleme göre değişiklik gösterir, ılıman iklimlerde yaşayan bireyler tropikal bölgelerde yaşayanlara göre daha fazla sayıda yumurta yumurtlarlar. Genel olarak yumurtalar parlak mavi ya da beyaz renklidir; istisnai olarak büyük balabanlar zeytin-yeşili-kahverengi yumurta yumurtlarlar.

[@Ekin]

Büyük Ak Balıkçıl

Özellikler

Büyükçe bir kuştur. Beyaz tüylere sahiptirler. Büyüklükleri 101 cm'e kadar artar. Ağırlıkları 950 gram kadardır. Sadece Gri balıkçıldan ufakça daha küçüktürler. Boyutu dışında, büyük ak balıkçıl sarı gagası, siyah bacakları ve ayakları ile diğer beyaz balıkçıllardan ayrılabilir. Yavaş bir uçuşu vardır. Uçuş sırasında boyunlarını geri çekerler.

Yaşam Alanı

Sığ su veya daha kuru habitatlarda beslenirler. Keskin gagalarını balık, kurbağalar veya böceklere saplarlar. Hareketsiz olarak avlarını beklerler. Genellikle kolayca görülen yaygın bir türdür. Kısmen göçmendirler.

[@Ekin]

Gri Balıkçıl

Büyük bir kuş olup 90–100 cm uzunluğunda, 175–195 cm kanat açıklığı ve 1–2 kg ağırlığındadırlar. Kuş tüyü, yukarısı büyük ölçüde gri ve aşağısı kirli beyazdır.

[@Ekin]

Büyük Mavi Balıkçıl



Özellikleri

En büyük Kuzey Amerikalı balıkçıldır, baş-kuyruk uzunluğu 91–137 cm, kanat açıklığı 180 cm ve ağırlığı 2.2-3.6 kg kadardır. Genelde mavi-gridir, uçuş tüyleri siyah, uylukları kırmızı-kahverengi ve böğürlerin yukarısı kırmızı-kahverengi ve siyah çizgili bir çifttir; boyun, paslı-gridir, önlerindeki ince kuş tüyü siyah ve beyaz çizgili; baş soluk, yüzü neredeyse beyaz ve başın arkasında gözlere doğru gelen siyah bir çift tüyleri vardır. Daha aşağı boyunda tüyler, uzun ve tüy-gibidir; üreme mevsimin başlangıcında daha aşağı arkada da tüyleri vardır. Soluk sarımsı olan gaga, üreme mevsimimin başlangıcında kısaca portakal rengidir ve gri olan daha aşağı bacakta portakal rengidir. Olgunlaşmamış kuşlar, renk olarak daha soluktur, soluk siyahımsı-gri bir taç ve sadece zayıfça tanımlanan böğür deseni vardır; hiçbir tüyü yoktur ve gaga soluk gri-sarıdır.

Yaşam Ortamı

Büyük mavi balıkçıl, Kuzey Amerika'nın çoğu boyunca bulunur, Alaska, Britanya Kolumbiyası, Quebec ve Yeni İskoçya'yı kapsar. Saha güneyde, Florida, Meksika ve Karayipler'den Güney Amerika'ya uzatılır. Büyük mavi balıkçıllariçin habitat alanları, taze ve tuzlu su bataklıkları, mangrov bataklıkları, sel basan çayırlar, göl kenarları veya sahil hatları olabilir ama onlar her zaman suyun yakınında yaşar. Genellikle, suyun yakınında duran ağaçlar veya çalılıklarda yuva yapar.

Beslenme

Büyük mavi balıkçıl için ilk yiyecek küçük balıklar olup kabuklu deniz hayvanları, böcekler, kemirgenler, amfibiler, sürüngenler ve küçük kuşları da yediği bilinmektedir. Genellikle yalnız beslenirler. Büyük uzunbacaklı kuşlardan olan büyük mavi balıkçıllar daha derin sularda beslenebilir. Gece ve gün esnasında sığ suda veya suyun kenarında beslenirler ama şafak ve günbatımında özellikle etrafında görülürler. Balıkçıllar, görüş ile yiyeceğini saptarlar ve genellikle tümünü yutarlar. Sığ su boyunca yürümek için uzun bacaklarını kullanırlar ve balık veya kurbağaları keskin gagalarını mızrak gibi kullanarak yakalarlar. Diyeti aynı zamanda, böcekler, yılanlar, deniz kaplumbağaları, kemirgenler ve küçük kuşları da kapsayabilir.

Göç

Doğuda, sahasının kuzey parçasında Kayalık Dağlardaki kuşlar göçmendir ve merkezi Amerika veya kuzey Güney Amerika'da kışlarlar. Güneye doğru güney Birleşik Devletler'den, ve Pasifik kıyılarında yıl boyu yerleşiktirler

[@Ekin]

Kayık Gagalı Balıkçıl

Kayık gagalı balıkçıl ya da koca gagalı balıkçıl (Cochlearius cochlearius) balıkçılgiller (Ardeidae) familyasının atipik bir üyesidir.

Önceleri monotipik Cochlearidae familyasında sınıflandırılmaktaydı. Meksika'dan Peru ve Brezilya'ya kadar olan bölgede mangrov bataklıklarında bulunur. Geceleri aktif olan bu kuş mangrov ağaçları üzerinde yarı koloni hâlinde bulunur. Çalılardan oluşan yuvalarında bir kerede 2 ila 4 yumurta yumurtlar. Yumurtalar mavimsi beyaz renklidir.

Yaklaşık 54 cm boyundadır. Erişkin kuşların tepeleri, uzun ibikleri ve sırtlarının üstü kara renklidir. Yüzü, boğazı ve göğsü beyaz renklidir. Yanları siyah alt tüyleri de pas rengidir. Kanatları ve sırtının alt tüyleri soluk gri renklidir. Büyük ve kepçe biçimli gagası kara renklidir. Erişkin olmayan kuşların üst tüyleri kahverengidir ve alt tüyleri kahverengi kenarlı beyaz reklidir ve ibikleri yoktur.

Balık, fare, su yılanı, yumurta, kabuklular, böcekler ve amfibilerle beslenirler.

Kaynak : 1 - 2 - 3 - 4 - 5

[@Mislina]

Yavruları çok çirkin Ayaklarındaki ilginç detay, gagalarının üreme zamanı renk değiştirmeleri, boyunlarını "s" şeklinde kıvırmları ve özellikle leş (Nadiren denilse de) bitkisel besinler tüketmesi şaşırttı beni. Adı üstünde balıkçıl denilince sadece balık ile beslendiklerini zannediyordum.

[@Dilaver]

Orjinal Mesaj Sahibi Ekin

Kur yapma genellikle yuva içinde olur. Önce erkekler gelir ve yuvayı yapmaya başlar, aynı zamanda da dişileri çekmek için nümayişe başlarlar. Koloniler hâlinde yaşayan türlerde nümayişler değişik duruşlar ve ritüel davranışlar gibi görsel olabilirken münferit olarak üreyen türlerde özel işitsel nümayişler görülür. Bunlara tek istisna yuvadan uzakta çifti oluşturan kayık gagalı balıkçıldır. Çiftler bir araya geldikten sonra, yalnızca erkeğin yuva yapmaya devam ettiği küçük balaban ve Ixobrychus exilis türleri dışında çiftler yuvayı yapmaya birlikte devam eder.

Resme bak yaa, hay maşşşallahh .. Ne balık yakalamış bee ... Eee, hani yuvayı dişi kuş yapardı?


Çok güzel konuydu teşekkürler Ekin

[@ReaL]

Ortak özellikleri hepsinin de gagalarının uzun olması.

Çok sonra öğrendiğim Yalıçapkını Kuşu'da balıklçıl, o bu kadar çirkin değil.

Kapsamlı ve doyurucu konu olmuş. Ellerine sağlık, teşekkürler Ekin.

[@Canan]

Balıkçılların, mavisi, grisi, beyazı, kayık gagalısı ve özellikleri... Beyazı çok güzel.

Güzel ve doyurucu konu için teşekkürler Ekin. Ellerine sağlık

[@nurideniz34]

Ekin Hanım...elinize sağlık...